The following are the preferred grantha for our project” Grantha Parichaya Pariyojana”
1. 18 Mahaa Puraanaas
2.Vaalmiki Raamaayanam.
3. Vyaasa MahaaBhaaratam
4. Vyaasa Bhagavadgeetaa
5. Vyasa Bhaagavatam
6. Darshanas original
as written by sanaatana dharmic authors.
Books with a western lens not acceptable.
7.Jyotisha , Kalpa and Dharma Shaastraas.
8. Agama grantha
9. Meemaasa shaastram.
10. Upa Vedas including AyurVeda, Gaandharva Veda , DhanurVeda,, shilpa , artha and naatya shaastras.
11.Old Charitra Granthaas such as Kalhana Raja Tarangini,
Magadha Vamsha Charitra etc belonging to all states of Bhaarat.
12. Mahaa kaavyaas both drishya and shravya, padya , gadya , champu.
Original granthaaH along with bhashyaah by Authors of sanaatana dharmic back ground only acceptable.
Bhashyas written with a western lens and non sanaatana dharmic lens is not acceptable.
Old traditional sanaatana dharmic granthaaH from the countries of Akhanda Bhaarat , such as Nepal, Tibet, Bhutaan, Malaysia ,Combodia , SriLanka etc etc also can be considered
Dhanyavaadaah.
Shubham bhooyaat
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
W.nr. 9246572182
HariH OM
Perspectives of “BOOK ANALYSIS & REVIEW”
The chosen Book/Grantha/Scripture shall be studied and presented under the following Heads:
1. Historical: Time/Period the Book/Grantha/Scripture was written and details of Author (s) and contemporary persons and associated events, if any.
2. Statistical: All details wrt Structure and other statistical details such as – number of Chapters and verses, etc.
3. Content: Subject/Story in brief.
4. Sanaatana Dharma: Basic principles that are presented.
5. Social (Saamaajika): Values wrt the development of conduct, character, moral, ethical issues, personality development, leadership skills, and human values, etc.
6. Literary: Language, Poetic, and literary skills such as category, vyaakaraNa, alankaara, rasa, varNana etc.
7. Scientific: Roots of Modern science and scientific skills that are explored or to be explored.
8. Management: Principles of Management and administrative skills that are explored or to be explored.
9. Materialistic: Rituals, practices, and procedures. Relation to Karma
Siddhaanta.
10. Vedaantic: Philosophical principles of Sanaatana dharma and paths of attaining Moksha.
The various aspects / facets of Sanaatana dharma to be considered are:
Aspects / Facets Details
Purushaartha Dharma, Artha, Kaama and Moksha
Aashrama Dharma Brahmacharya, Grihastha, Vaanaprastha and Sanyaasa
VarNa Dharma BraahmaNa, Kshatriya, Vaishya, and Soodra
Taapatraya (Three Miseries) Aadhyaatmika, Aadhibhautika and adhidaivika
Darshana (Viewpoint) Dvaita, Advaita and VisiShThaadvaita,Meemaamsa.
Yoga maarga (methods) Karma, Dhyaana, Bhakti and Gnaana
Dhanyavaadaah.
Shubham bhooyaat
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
W.nr. 9246572182
HariH OM
All participants of Grantha Parichaya Pariyojana may pl. Note that you need to mention the following points clearly in your abstract.
1. Name of grantha selected for study.
2. Pl mention the group of the grantha to which it belongs to, inline with the groups of granthaas mentioned in earlier posts.
3. The perspective with which the paper intended to present.
4. Pl mention the perspective of the paper , which you intend to present , in line to which perspective mentioned in our invitation.
Dhanyavaadaah.
Shubham bhooyaat.
A H Prabhakara Rao
President
Veda Samskruti Samiti
W.nr. 9246572182
HariH Om
Use this link and fill up the form 👇 to register your name to participate(no fee) in the project “GRANTHA PARICHAYA PARIYOJANAA”
Time is up to 31st Dec.2022.
Shubham bhooyaat
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
W.nr.9246572182 http://www.vedasamskrutisamiti.org.in
NOTE: PL. See Editorial Page in the above website for more information.
Dhanyavaadaah for your interest in following and promoting Sanaatana Dharma.
The best way to promote Sanaatana Dharma is by practicing it..
Besides, you may also promote Sanaatana Dharma by adopting any of or all of the following options
By participating in our VSS programs
By informing others about our programs and projects.
By advising us to improve our programs.
By giving lectures in webinars on any subject of sanaatana dharma.
By teaching samskritam to others.
By advising others to join our free samskritam classes and Sanaatana Dharma course.
By submitting papers for our book review project.
By reviewing the papers we received from authors under our book review project.
By donating to us ie to VSS and similar organisations striving to do similar projects on sanaatana dharma and sanskritam such as Samskrit Bharati according to your capacity
Can join VSS as faculty for our Sanaatana Dharma certificate course. 2nd batch . of Level1 is running now. Level 2 VSS is being planned to start in May 2023.
Any other activities that deem fit to protect preserve and promote Sanaatana Dharma
A.H.Prabhakara Rao, Founder & President; Veda Samskruti Samiti and Nodal agency for the Nationa Seminar posted
Report of National Seminar on 21-08-2016
Dear Members
Our Veda Samskruti Samiti initiated actions in Feb 2016 by distributing 65+ TBFS books of Sri Rajiv Malhotra ; to various important people in the society has culminated in to this National Seminar with support and initiative of Dr. Aravinda Rao garu, Dr. T.S.ramakarishna and with the blessings of Pujya Tatvavidannada sarswati Swamiji, of Brahma Vidya Kutir. 14 important organisations took part in this seminar. Details are in the attachment.
It is privilage to the Veda Samskruti Samiti to act as Nodal agency of this Mega Event conducted jointly by 14 prestigious organisations at Hyderabad.
This is a remarkable achievement of Veda Samskruti Samiti to perform with in 1.5 years of its formation.
The credit goes to the support of all VS members.
We have arranged a TBFS book readers meet on 26-06-2016 which was participated by 40+ supporters of RM activities and chaired by Dr. T.H.Chowdury and Js. L.Narsimha Reddy and Dr. Remella Avadhanulu, Dr. Dorbala Prabhakara sharma , and Dr.T. S.ramakrishna . Supported and participated by Darshnam Editor Sri. MVR Sharma and Sri. Vaddi Vijaya Saradhi, Editor Jagruti. and members of Samskrita Bharati, Telangana.
The photos and Videos are yet to be consolidated . In due course they will also be placed for the benefit of members.
I thank one and all members who have come personally to this mega event and supported in its success.
REPORT
A REPORT ON THE NATIONAL SEMINAR ON
PRESERVATION AND PROMOTION OF SANSKRIT AND SAMSKRUTI
HELD ON SUNDAY 21 AUGUST 2016 IN KMIT, HYDERABAD
On 30 April 2016 a meeting was held in the residence of Mahamahopadhyaya Pujya Swami (Dr) Tattvavidananda Saraswati to review the existing situation of the state of Sanskrit language as well as the ancient Indian Samskruti including their denigration and vilification by American Indologists as highlighted in Rajiv Malhotra’s recent books on the subject. Dr. K. Aravinda Rao, Dr. T. S Ramakrishna, Dr.Korada Subrahmanyam, Dr. Sripada Subrahmanyam, Sri. A.H. Prabhakara Rao and Sri. O.V. Ramanayya participated in the meeting. All the participants felt unanimously that there was an urgent need to bring awareness among the public on the need to preserve and promote the ancient Indian culture and language. It was decided to hold a National Seminar for the Preservation and Promotion of Sanskrit and Samskruti. Swamiji has put the onus on Dr. T. S Ramakrishna who is the founder and secretary of the Earth-system Sciences Awareness and Research Association, popularly known as ESWARA, to be assisted by Sri. A.H. Prabhakara Rao and his team of Veda Samskruti samiti.
Subsequently, for a wider participation and a greater impact on the society it was decided to take more like minded voluntary organizations into the fold. One by one eleven more organizations have come forward to join the group which has come to be known as G 13 represented by
Keshav Memorial Educational Society Sura Bharati Samiti
Sanskrit Academy Shri Veda Bharathi
Brahma Vidya Kutir Samskrita Bharati
Veda Samskruti Samiti GitaSamskrutam
Darshanam SACRIFICE
Samskruta Bhasha Prachara Samiti I-Serve and
ESWARA
(The founders/ present office bearers, objectives and activities of these associations can be found in the Souvenir).
The seminar was planned to be organized before Swamiji’s departure to USA on 21 August 2016. With Dr. Ramakrishna as the Convener and Coordinator of the seminar and Veda Samskruti Samiti as the nodal agency and Sri. O.V.Ramanyya as the Organizing Secreatry, preparations for the seminar have started vigorously. Meanwhile on a request, the Rashtriya Samskruta Samsthan has generously agreed to co sponsor the seminar. The seminar being of general nature intended for wider participation, the following themes were identified:
Sanskrit in History and Chronology Sanskrit in Ayurveda, Nature Cure and Yoga
Sanskrit in Jyotisha, Kalpa etc Sanskrit in Rituals and Samskaras
Sanskrit in Music, Arts and Culture Sanskrit in Science and Engineering
Intellectual Property Rights for Sanskruti Promotion of Sanskrit and Samskruti
Sanskrit Studies outside India Rajiv Malhotra Works
Defamation of Sanskrit and Samskruti Sanskrit for Peace and Harmony
On the first of June 2016 the first circular was e mailed to hundreds of prospective participants with details of themes and inviting papers in Sanskrit, English, Hindi and Telugu for the seminar. This was followed by the dispatch of a colorful brochure giving a broad tentative program. A total of 63 papers were received in all the four languages covering most of the themes listed above.
The seminar started at 8.30am on the scheduled date of 21st August 2016 with Swamiji inaugurating and Prof. P.N.Shastri, Vice Chancellor of Rashtriya Samskrita samsthan, Minsitry of HRD, Govt, of India gracing as the Chief Guest. During the inauguration Swamiji released a booklet titled Samkshipta Gita authored by Dr. T.S.Ramakrishna. This was followed by Prof. Shastri releasing a very colorful Souvenir which contained individual brief on all the voluntary organizations as well as abstracts of all the 63 papers slated for presentation. This was followed by speeches by Swamiji as swell as Prof. Shastri both of whom have praised on the collective effort of so many organizations in conducting this unique National Seminar and the need to preserve and promote the language of Sanskrit and ancient Indian Samskruti which is rooted in that divine language.
Two parallel technical sessions were organized with Shri. O.Krupalu of Gitasamskrutam in charge of the auditorium where Sanskrit, Telugu and Hindi medium papers were presented and Dr.M.M.Rao of SACRIFICE in charge of Basement Hall where English medium papers were presented. A number of G 13 founders/ heads/ and other scholars have chaired the technical sessions.
At the end of the technical sessions at 5.15pm a valedictory function was arranged which was presided over by Dr K.Aravinda Rao IPS (Retd.), with Justice L.Narasimha Reddy as the Chief Guest. Both the speakers have emphasized on the importance of preserving and promoting both the language of Sanskrit as well as the Samskruti which is inseparably linked with that language.
After the Valedictory function a beautiful Harikatha on Jagadguru Shri Adi Shankaracharya in Sanskrit by renowned artiste Smt. D. Umamaheswari was arranged, which thrilled the audience.
Dr .T. S. Ramakrishna
Convener and Coordinator
HariH Om
संक्रान्ति शुभाशयाः।
సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు.
Happy Pongal.
It is not clear to me when Abrahamic religions do not accept the Karma Siddhaanta, How to find out the common platform for all religions.? Not only they do not accept the Punarjanma but also they do not accept the right of living(sarvE janaaH sukhinO bhavantu) for non-believers. These are the two important accepts for Sanaatana dharma and these two; Abrahamic religions do not consider them. Hence the problem. I see no chance of peaceful coexistence. Hence any theory saying that all religions are the same and proposal to formulate a common code of conduct is of a remote chance to be acceptable to all.
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
14-1-2023.
“C:\Users\akell\Documents\VSS\Points for Dharmic Discussion_P2 with logo.docx”
” నేను సంఘంలో చేరాను. నాకు ఏం లాభం ఉంటుంది అని ఎవరైనా స్వయం సేవక్ అడిగితే ఓకే జవాబు చెబుతాను. నీకు ఏ లాభం ఉండదు, పైగా ఉన్నది ఏదైనా ఉంటే అదీ కొల్పాతావు. ఆ ధైర్యం ఉంటేనే సంఘానికి రండి. ఎందుకంటే, సంఘం పని అంటేనే స్వయంగా కోల్పోవడం, దేశాన్ని బలపర్చడము అని అర్థం. సంఘం పని పిరికిపందల పని కాదు, స్వార్థపరుల పని అసలే కాదు. మీ మనస్సులో స్వార్థం ఉంటే సంఘానికి దూరంగా ఉండండి. అది మీకూ క్షేమం, మాకూ క్షేమం ” ప.పూ.మోహన్ భగవత్ జి
Harih Om-1
How to learn a language?- in terms of Samskrita Bharati
“How did we learn our mother tongue? We learnt simply by listening and speaking while sitting on our parent’s laps. In fact , this is the most natural way to learn a language-listening, speaking, reading and writing. When a person goes to a new place where an unknown language is spoken he picks it up in course of time without much difficulty. Following this method , Samskrit can be learnt through conversation. So try to use the words, which you will learn in this course in your daily conversation. You may , naturally , think that it is easy to speak in samskrit with those who know the language. But when other person is not familiar with it what should be done? Here is an answer to this question of yours.
मम नाम,,,, । भवतः नाम कथम्? अहं वैद्यः। भवान् / भवती कः? अहं गृहं गच्छामि। आवश्यकम्, मास्तु। अहं संस्कृतं स्वल्पं जानामि।
Begin with these simple sentences. Soon you will get familiar with the language and feel comfortable to use it. By repeatedly using the sentences that you learn in this correspondence course your vocabulary of Samskrit words will improve.
Don’t hesitate while conversing. Right or wrong-say it with confidence.. in the begining you are sure to make mistakes. No one starts speaking as soon as he is born. By speaking constantly one learns a language. If you learn spoken Samskrit there will be no need for memorizing declensions and conjugations. In course of time, the errors committed will be minimal
While you learn Samskrit teach the same to your neighbours also. This will enable you to assimilate what you have learnt besides inspiring the other person. May this endeavour of yours lay the foundation for your intellectual and moral growth. If you complete all the courses that we(Samskrita Bharati) offer, you are sure to join the main stream in tne country’s progress. Well begun is half done. You have started a good venture -learning samskrit. Good Luck” from ‘Samskrita Bharati’ Prachaara material.
भवतः नाम कथम्? ….कथम्-wrong. sorry. typo error. Pl read as KIM.
Harih Om-2
Is Samskrit a difficult language-in terms of Samskrita Bharati
“There is a biased view about Samskrit in modern times. There are allegations that it is communal, dead and very difficult. Many intellectuals are convinced that Samskrit was never a spoken language. However, if we think sensibly we find all these arguments are baseless. Actually, for sometime now, Samskrit has ceased to be a spoken language. This tradition is lost due to extraneous circumstances and this has created a misconception about Samskrit among our people.
Any language is neither difficult nor easy. Usually, a language has two levels. The spoken language is simple whereas the literary language needs study. There are many reasons to make one feel that Samskrit is a difficult language. The problem lies in the teaching method. Before the arrival of English people in India the educational institutions were all Pathashalas where Samskrit was the medium of instruction.
Samskrit was a common spoken language among the people. The British arrived and tried to make the country weak by their oppressive rule. They destroyed Samskrit and with it, our faith and self-respect were gone. They employed two methods. They closed down Samskrit pathashalas and opened new institutions envisaged by Macaulay. They declared that Samskrit is a dead language. Even while learning Samskrit, grammatical translation method was stressed. Even after the exit of the British the old methods of study in the field of Samskrit continued.
Now Samskrit learning has become difficult on account of the old pattern of following the grammatical method. The same old texts continue and people are ignorant about the simplicity of the language. Besides, the scholarly language used by scholars in teaching as well as discussions make one feel that Samskrit is difficult. Since Samskrit is not a language of the common man one has to memorise the declensions and conjugations. Perhaps the state of affairs will improve if every one starts speaking in Samskrit.
Some say that should be simplified. Simplification means changing the very structure of the language. But there is no need for this. It is possible to speak in Samskrit within the framework of Panini;s grammar. If we change the structure itself the uniqueness and grandeur of the language will be lost. Therefore it should be our endeavour to make Samskrit a spoken language while maintaining its uniqueness and simplicity.
Further details will be given in the successive lessons.”
HariH Om-3
“WHY CONVERSE IN SAMSKRIT-INTERMS OF SAMSKRIT BHARATI”
Samskrit conversation enables the people who wish to study Samskrit Language learn correct pronunciation. By conversing , one can get hold on the language with in a short time. That language which is used in day to day life will progress. Conversing in Samskrit in envitable for its growth. More than reading books, by listening to Samskrit words repeatedly, the language can be understood easily. Clear pronunciation, facial expressions, surroundings- all these help in the study of the language. Therefore, people who listen to Samskrit conversation repeatedly will learn Samskrit faster. Also, they will come to know about its simplicity. Conversation has the power of attracting and inspiring others. Thus Samskrit language can spread among people without any discrimination of caste, creed, religion etc.
Samskrit language is the medium to spread our culture through out the country. By conversing in Samskrit regularly our culture and ideals can be revived and we shall gain self respect. Imparting Samskrit education to the neglected lot can change their lives. Conversation camps conducted in the villages of Karnataka revealed that to bring harmony and self respect in society or to wipe out caste and creed discrimination, Samskrit conversation is essential.
Today, Samskrit is being taught either trough the vernacular language or through English in many schools and colleges. But Hindi, Urdu, English, French etc are all taught in the respective medium. To teach Samskrit , Samskrit alone has to be the medium. Then only Samskrit education will become easy and meaningful. In this way, Samskrit conversation is very helpful in bringing about changes in Samskrit education.
For revival of a glorious India cultural growth is necessary. Today, Samskrit conversation has become a powerful means to spread awareness among people, to impart education and also to inculcate many moral and social Samskaaras. The movement of learning and spreading conversational Samskrit may seem small but it will open doors again of our rich culture which is written and preserved in Samskrit language. Hence Samskrit conversation is like Sanjeevani to Samskrit language. Lastly, remember-talking in Samskrit alone is worship of Vagdevi (Goddess of words) and also of Surasarswati. Shubam Bhooyaat. OM TAT SAT.
HariH OM-4
“THE PLACE OF SAMSKRIT-INTERMS OF SAMSKRIT BHARATI”
Whenever samskrit is mentioned people call it ‘divine language’, respectfully. But this does not satisfy everyone. It is not only divine language , it equally belongs to this world as much. It is indeed a divine language , the language of the common man, an ancient language , a living language, , a national language and of course a language of correspondence. Then what should we call Samskrit to give it the place it deserves?
If we call it a divine language people think it is the language of the priests. It is because they have heard the language in Mutts and temples, which are places of religious activities.. To call Samskrit a divine language strengthens that view. To call it common language it is not being used by people for communication, although long ago it was so. As we know languages other than Samskrit are only called Mother tongue all over. So it is not even mother tongue in that sense. To call it the national language will cause a dispute with Hindi lovers. In order to achieve our aim it is not wise to enter into any such controversy. Thus all our arguments become weak. In the three language formula, however, the regional language takes the first place as mother tongue. The second place goes to Hindi as the language for correspondence; Engkish is given the place of the third language because it is international language. Even Urdu is given a special place some times out of political consoderations. Sadly , there is no powerful argument in favour of Samskrit. Consequently the country is losing its spiritual strength without Samskrit.
Dharma and culture are the soul and life of India. Samskrit is the vehicle of culture. Samskrit Ganga flows for ever as a language of culture – a stream that reaches every one no matter he or she is. It is more appropriate to call it a CULTURAL LANGUAGE . We should carry the message that ‘Samskrit is the language of Indian Culture’.
Samskrit will flourish again with this conviction among people. The country is sure to prosper this way. Shubham Bhooyaat. OM TAT SAT.
HariH Om-5
THREE WRONG NOTIONS-INTERMS OF SAMSKRITA BHARATI
There are three wrong notions about Samskrit commonly found in people.
Firstly, that it is difficult language,
Secondly, that it is dead language,and
Thirdly, that it belongs to a particular community.
Actually in every language there are two levels- simple spoken language and the high flown literary language. All languages have grammar and they have unique features of their own. Since Sanskrit is studied in the western pattern and since it is not a language of common use, one finds it difficult.
It is possible to justify that Samskrit is a living language.
But the points we adduce in favour of this may not dispel the wrong notions which we are deep rooted already. People think that the language which is used at home, office, stations, play ground or factories , is truly a living language. May be we are also at fault in asserting that Samskrit is not a dead language and thus using the very same phrase –“dead” language to prove the contrary. In fact we can change the mind of the people by devoting our efforts to making Samskrit a spoken language instead. Even in our discussions it is better to say that Samskrit is not a language of common use than referring to it as ‘dead’. There is therefore a need for speaking in Samskrit than about Samskrit.
The argument that Samskrit is a language of community is also incorrect. This was indeed a language of all. For instance, the author of the Ramayana, Valmiki was a hunter. Kalidasa was shepherd by birth. Vyasa, the author of the Mahabharata, was the son of a fisherwoman. Sri Harsha and king Bhoja were Kshatriyas. Thus there were Samskrit Pandits belonging to all communities. So is the case now. There is no doubt that Samskrit was language of every one and will remain so for ever. The speciality in ‘Conversational Samskrit’ popularization program is that it is expended to all irrespective of caste , religion, class, language, region, north, south, etc., In fact, through conversational Samskrit this emotional integration is achieved, and sustained. When we remove these three misconceptions about Samskrit a favourable atmosphere for Samskrit learning will be created. Our aim is to achieve this. Our aim is to achieve this. Om Tat Sat. Shubham Bhooyaat.
Harih Om
In 1600 British came with permission to sell tea and occupied the whole country. Now missionaries working to sell religion and what could be their aim and fate of our country can anybody guess?
For 1000 years Invaders butchered Indian kings, gurus, and common people and looted India with muscle power and they are trying to invade India again now with population invasion. do you see the common objective in both cases?
In the above two cases, the Objective is same and there were some internal elements working with those external agencies for selfish interests. At present also many internal agencies working with the above external agencies for their self interest, including our So-called Hindu politicians with vote bank politics.
O Hindu MElukO/wakeup.Vote judiciously to those who protect your culture, existence, and your safety . But you must Vote. shubham bhooyaat.
*శారీరక శౌచము లేకుండా గృహస్థునకు మానసిక శౌచము కలుగదు.*
*సర్వసంగ పరిత్యాగులకు మాత్రం ఇది వర్తించదు. కనుక నిత్య జీవనములో మానసికంగా శౌచము కలుగ వలెనన్న ముందు అన్ని వర్ణాలవారూ ఈ మడిని పాటించి తీరాలి. నేడు అనేకమందికి అసలు మడి ఎలా కట్టుకోవాలి అన్నదే తెలియదు. కనుక కొద్దిగా తెలిపే ప్రయత్నం చేస్తున్నాము.*
*మడి ఎలా కట్టుకోవాలి ?*
*రేపు మడికి కట్టుకోవాలనుకున్న పంచ లేక చీరలను ఈ రోజు ఉదయం పూటే ఆరవేయాలి. లేదా ఏరోజుకారోజు ఆరేసినది ఉత్తమం. ఉతికి జాడించి, తరువాత మనము స్నానముచేసి, తడిబట్టతో శుభ్రమైన బావి లేక మోటరు నీటితో మరల తడిపి, పిండి దండెముల మీద ఇంటిలో గానీ లేక ఆరు బయట గానీ ఎవరూ తాకకుండా ఆర వేయవలెను.*
*(ఒకవేళ చిన్నపిల్లలు, తెలియని వారు ఆ గదిలోకి వచ్చినా ఎవరూ ముట్టుకోకుండా ఉండటానికి ఇప్పటికీ కొన్ని ఇళ్లలోపల అందనంత ఎత్తులో ఓ గోడకు దండెము వంటి కఱ్ఱలు వ్రేలాడుతూ ఉంటాయి. వాటిపై కఱ్ఱతో ఈ బట్టలు ఆరవేస్తారు.)*
*మరునాడు ఉదయాన్నే మరలా స్నానము చేసి తడిగుడ్డ తో వచ్చి ఆరిన మడి బట్టలను తెచ్చుకొని గోచీ పోసి కట్టుకోవలెను. మడి కట్టుకొన్న తరువాత ఇక ఎలాంటి మైల వస్తువులను తాక కూడదు. తాకితే మరలా స్నానము చేసి మరలా వేరే మడి బట్ట కట్టుకొని వంట లేక పూజ చేయవలెను. మడితోనే సంధ్యావందనము, నిత్యానుష్ఠానములు, పూజ మొదలైనవి చేసి భగవంతునికి నైవేద్యము పెట్టి, ఆ మడి తోనే భోజనము చేయాలి. ఆ తరువాత మడి వదలి మైల తాకుతారు. (ఇది ఉత్తమమైన మడి.)*
*శ్రాద్ధాది క్రతువులకు తడి బట్టతోనే వంట చెయాలి. చనిపోయినప్పుడు చేసే కర్మకాండలు తడి బట్టతో మాత్రమే చేయాలి. కానీ పూజాదికాలకు తడిపి ఆరవేసిన బట్టమాత్రమే మడి. నీళ్లోడుతున్న తడి బట్ట పనికిరాదు.*
*మడి బట్ట లేనప్పుడు ధావళి కట్టుకోవచ్చు. లేదా పట్టుబట్ట కట్టుకోవడము మూడో పద్ధతి. పట్టు బట్టతో గాని, ధావళితో గాని భోజనము చేయకూడదు. ధావళితో అస్సలు పనికి రాదు. ఒక వేళ చేస్తే పట్టు బట్టతో మరలా తడిపి మడిగా ఆరవేసి కట్టుకోవలెను.*
*పట్టుబట్టను కట్టుకొని వంట వండి, నైవేద్యము అయిన తరువాత మరలా జాగ్రత్తగా ఎవ్వరూ తాకకుండా పెట్టుకొని, మరలా ప్రక్క రోజు వాడుకోవచ్చు. అయితే ప్రతి అమావాస్యకు తడిపి ఆరవేయవలెను. లేకపోతే పట్టుగుడ్డలు మడికి పనికిరావు. ధావళి కట్టుకొని పూజించడము పట్టుబట్ట కంటే శ్రేష్టము. పట్టుబట్టలో కొంత దోషము వున్నది, అదే జీవహింస, కావున కొంతమంది దానిని త్యజిస్తారు. కావున శ్రేష్టము నూలుగుడ్డ. ద్వితీయ పక్షం ధావళి. అదికూడా కుదరనిచో (స్వచ్ఛమైన) పట్టువస్త్రము.*
*మగవాళ్ళు పంచను లుంగి లాగ కట్టుకొని గానీ, ఆడ వాళ్ళు చీరను పావడా తో గాని కట్టుకొని దైవ కార్యములు చేయకూడదు. కారణము జననేంద్రియములు ఆచ్ఛాదనం లేకుండా వుండ కూడదు. కావున మగవాళ్ళు గానీ, ఆడవాళ్ళు గానీ గోచీ పోసిమాత్రమే పంచ లేక చీర కట్టుకోవలెను. పంచ లేక చీరమాత్రమే ఎందుకు కట్టవలెను అంటే ఏక వస్త్రముతో కూడిన దానిని మాత్రమే ధరించాలి. కత్తిరించింనవి ముక్కలు చేసి కలిపి కుట్టినవి వైదిక క్రతువులలో పనికరావు.*
*మడితో పచ్చళ్ళు, మడితో వడియాలు, మడితో పాలు పెరుగు నెయ్యి వుంచడం అనేది పూర్వపు ఆచారం. ఇవన్నీ చాలా వరకు నేడు పోయినాయి. కానీ నేటితరం యువతీ యువకులలో పరమేశ్వరుని అనుగ్రహంచేత కొద్దికొద్దిగా మన సనాతన సాంప్రదాయ పద్ధతులపై ఆసక్తి పెరుగుతున్నది.*
*ఆసక్తికలిగినవారు నిర్లిప్తత ప్రారద్రోలి క్రమక్రమం మార్పుకు సిద్ధపడాలి. మరలా ఆచరణలోకి తీసుకొచ్చే ప్రయత్నము చేయాలి అందరము. మనము ఆచరించి, అందరికీ చూపించి ఆదర్శం అవ్వాలి. మనల్ని మనము కాపాడుకోవాలి. ఒక్క సారి మడి కట్టి చూడండి దానిలోని ఆనందము స్వచ్ఛత పరిశుభ్రత దైవత్వం అనుభవము లోకి వస్తాయి.*
*నేటికీ కొంత మంది ఎంత కష్టం వచ్చినా మడి లేని ఇంట భుజించరు. బయటి వస్తువులు స్వీకరించరు. ఆదర్శంగా నిలుస్తున్న అటువంటి వారికి శిరస్సు వంచి పాదాభివందనం.*
How the UCC is controlling the Muslim population explosion and Christian conversions.? If that is not achieved the sword hanging on Hindu culture and population remains.
Will the UCC stop the usage of Funds of Hindu Temples for purposes other than protection and preservation and promotion of sanaatana dharma?
Will the UCC stop Governments partial treatment of Hindu interests wrt other religions in the field of taxation, accounting of funds, administration control of religious places, minority status, education of religious granthaas etc
Will UCC interfere with practices based on sanaatana dharma wrt marriages, divorces, succession and adoption, and rights on the property for those who do not observe principles of sanaatana dharma in these issues?
HariH Om
The law of Karma is a doctrine of hope. Through good deeds, we can surely fashion a brighter future for ourselves and prepare ourselves for Moksha. When properly understood, it is a doctrine of strength and responsibility because it makes us take ownership of our current situation, accept our challenges and strive further to make things better in our lives.
The Science of Karma taken together with the Doctrine of Rebirth, is the best possible explanation of the diversity of our human experience. There could be innumerable questions and objections against these Dharmic doctrines, and innumerable answers to counter them.
Debates and discussions on these topics can go on endlessly and it can be a futile exercise altogether. This is where, the Yoga Psychology (Yoga Buddhi) steps in. It teaches us how to deal with our present situation, rather than get completely side-tracked by
philosophical speculations that cannot completely resolve the complexity of our lives.
From The Laws Of Karma By Sri. Vishal S Agarwal vishalsagarwal@yahoo.com
🙏SadaachaaraaH🙏
HariH Om
“साधवः क्षीण दोषाः स्युः सच्छब्दः साधु वाचकः।
तेषामाचरणं यत्तु सदाचारः स उच्यते”!!
Says – श्री विष्णु पुराण
Noble people do not have any defects in their behavior. The word ‘Sat’ indicates goodness. So, that which is being practiced by noble people is called “Sadaachaara”.
“सद्भिराचरितम् सदाचारम्”।
So everyone should follow the path of noble people and get benefited in this world. श्री विष्णु पुराण says –
“सदाचारवताः पुंसाः जिते लोकावुभावपि”।
The followers of Sadaachaara conquer both worlds, i.e. they lead happy life here on the earth and also obtain pleasures in heavenly abodes.
“सर्वागमानामाचारः प्रथमं परिकल्प्यते ।
आचार प्रभवो धर्मो धर्मस्य प्रभुरच्युतः”।।
Aachaaraas are first coined for all the scriptures. By practicing aachaaraas, Dharma occurs. Lord of Dharma is Achyuta -the parmaatma, who does not have chyuti/end/destruction. One who is S’istaachaari – follower of Sadaachaara, is the adhikaari for all dharmaas.
Sanaatana Dharma speaks of practicing Sadaachaara. Our entire Saahitya speaks of Sadaachaara. By observing Sadaachaara mankind can lead life very happily.
Opposite to Sadaachaara is duraachaara – dustha aachaara, a wicked way of life, which spoils the life of one who follows it, and it also spoils society. That is why since the start of society, i.e. the creation, our sages gave us the way of dhaarmika life preaching to us about the sanctity of Sadaachaara. With several illustrations and stories, our sages taught us the human values and profits of being sadaachaary.
Sanaatana dharma preaches to us to see chaitanyam – Aatma – Paramaatmaa in the whole creation and within ourselves. We see divinity in the whole Nature, the mountains, the rivers, the trees, and in each and every particle of Nature.
Nature is generated from Trigunaas – Satva, Rajas and Tamo gunaas. Paramaatma is above these Trigunaas. Parmaatma creates Nature and at the same time is within Nature, just like the Sun appears in all waters of all types of vessels.
There is life force in the whole creation. All living creatures have intelligence, but it is in maturity in human beings. They possess Buddhi – VivevEkam – intellect which other elements of Nature, that appear to human Indriyas, do not have.
But man has six internal enemies called as “AriS’haDvargaas – Kaama, KrOdha, LObha, MOha, Mada, and Maatsarya” and also possess “Ahamkaara and Mamakaara, I and Mine.” Ahamkaara is ego. These are to be controlled to see Paramaatman within oneself and in others, in Nature.
As long as one has these enemies within him or herself, one cannot understand the real value of Nature and Aatma within him or herself.
Our continuous effort should be to control them and live without Raaga and DveSha. We should try to live with a balance of mind, called as “sthita prajnataa.”
Our sages declared correctly to look deep in Nature including ourselves, since we are part of Nature. They advised us to Protect Nature and not harm Nature, including human relations which spoil due to Raaga and Dvesha which are generated by six enemies within ourselves.
When life is not there in any being, it is to be burnt or to be mixed with Pancha bhootaas. To realise this, one should not wait till old age. Our culture sanaatana dharma says it is to be practiced from childhood. Hence all our activities right from birth are linked with samskaaraas with particular systems of living conditions. Right from Jaata karma, all S’hoDasha samskaaraas including Upanayanam are done with particular Niyamaas, Rules, Duties, Dharma, so that these ideas will be cultivated in the child right from childhood in the interest of his future correct understanding of Nature.
Not following the procedure and Niyamaas of practicing the rituals after the celebration of Upanayana Samskaaram etc will not provide the correct Sadaachaara and Saadhana to the boy and performing these samskaaraas remain money-wasting functions and do not give correct samskara to the boy. The same is applicable to girl children too.
Under the influence the wrong perspectives, nowadays, people are avoiding these sadaachaaraas/sanskaaraas and do not cultivate Niyamaas to their children but spend money for functions for their pomp and show. These pomp and show are only limited to our pleasure and satisfaction but not really helping the child who does not follow Niyamaas thereafter, to become a good successful confident, and dharmic human being.
Practice makes people perfect. This is applicable to all, irrespective of age. Knowledge obtained from books is not complete unless it is practiced.
“आचार्यात् पादमादत्ते पादं शिष्यः सावमेथया ।
पादं सब्रह्मचारिभ्यः पादं कालक्रमेण च”!!
The student learns one part of the knowledge from the teachings of the master, one part by his own intelligence, study, and thinking, one part from discussing with classmates, and one part in due course of time by experience/practice/Abhyaasam/Saadhana.
This knowledge becomes perfect and full-fledged only by following Sadaachaara. Sadaachaara brings health, longevity, noble children, luster, wealth, and fame, and sadaachaara destroys bad characteristics.
“आचारात् लभते आयुः आचारादीप्सिताः प्रजाः ।
आचारात् धनमक्षयम् आचारः हन्त्यलक्षणम्”।।
Hence both the parents – mother and father, elders of the family, and gurus should understand these concepts and realise their responsibilities correctly and provide and cultivate correct Sadaachaara for their children, right from their childhood. Individuals make society. If each individual is a sadaachaary, then society will be of Sadaachaara.
The Nation means society. Society means families. Families are the members of that Kutumba. So the development of mankind depends on the development of individuals with Sadaachaara. So every individual should take care of their behavior.
“प्रत्यहं पर्यवेक्षेत नरश्चरितमात्मनः।
किं नु मे पशुभिस्तुल्यं? किं नु मे सत्पुरूषैरिव”!!
One should always check up his behavior. He should decide himself whether he has to be like a Satpurusha or like a beast ?
स्वस्ति
Shubham Bhooyaat
Om Tat Sat
Placed by:
Dr.S (T) Visalakshi.
Vice President(Sanaatana Dharma)
Veda Samskruti Samiti
🙏సదాచారః🙏 హరి ఓం “సాధవః క్షీణ దోషః స్యుః సచ్ఛబ్దః సాధు వాచకః. తేషామాచరణం యత్తు సదాచారః స ఉచ్యతే”!! చెప్పారు – శ్రీ విష్ణు పురాణం ఉన్నతమైన వ్యక్తులకు వారి ప్రవర్తనలో ఎలాంటి లోపాలు ఉండవు. ‘సత్’ అనే పదం మంచితనాన్ని సూచిస్తుంది. కాబట్టి, శ్రేష్ఠులు ఆచరించే దానిని “సదాచార” అంటారు. “సద్భిరాచరితం సదాచారం”. కావున ప్రతి ఒక్కరూ శ్రేష్ఠుల మార్గాన్ని అనుసరించి ఈ లోకంలో ప్రయోజనం పొందాలి. శ్రీ విష్ణు పురాణం ఇలా చెబుతోంది – “సదాచారవతాః పుంసాః జితే లోకావుభావపి”. సదాచార అనుచరులు రెండు ప్రపంచాలను జయిస్తారు, అనగా వారు ఇక్కడ భూమిపై సంతోషకరమైన జీవితాన్ని గడుపుతారు మరియు స్వర్గ నివాసాలలో కూడా ఆనందాన్ని పొందుతారు. “సర్వాగమానమాచారః ప్రథమం పరికల్ప్యతే । ఆచార ప్రభవో ధర్మో ధర్మస్య ప్రభురచ్యుతః”. ఆచారాలు మొదట అన్ని గ్రంధాల కోసం రూపొందించబడ్డాయి. ఆచారాలను ఆచరించడం వల్ల ధర్మం కలుగుతుంది. ధర్మానికి ప్రభువు అచ్యుత – పరమాత్మ, చ్యుతి/అంతం/విధ్వంసం లేనివాడు. సిష్టాచారి – సదాచార అనుచరుడు, అన్ని ధర్మాలకు అధికారి. సనాతన ధర్మం సదాచార సాధన గురించి చెబుతుంది. మన సాహిత్యం మొత్తం సదాచార గురించి మాట్లాడుతుంది. సదాచారాన్ని పాటించడం ద్వారా మానవాళి చాలా సంతోషంగా జీవితాన్ని గడపవచ్చు. సదాచారానికి ఎదురుగా దురాచార – దుష్ట ఆచారా అనే దుర్మార్గపు జీవన విధానం, దానిని అనుసరించేవారి జీవితాన్ని పాడుచేయడమే కాకుండా సమాజాన్ని కూడా పాడు చేస్తుంది. అందుకే సమాజం ఆవిర్భవించినప్పటి నుండి, అంటే సృష్టి నుండి, మన ఋషులు మనకు సదాచార పవిత్రతను గురించి ప్రబోధిస్తూ ధార్మిక జీవన మార్గాన్ని అందించారు. అనేక దృష్టాంతాలు మరియు కథలతో, మన ఋషులు సదాచారి యొక్క మానవ విలువలు మరియు లాభాలను మాకు బోధించారు. సనాతన ధర్మం మనకు చైతన్యం – ఆత్మ – పరమాత్మను మొత్తం సృష్టిలో మరియు మనలోనే చూడమని ప్రబోధిస్తుంది. మొత్తం ప్రకృతిలో, పర్వతాలలో, నదులలో, చెట్లలో మరియు ప్రకృతిలోని ప్రతి రేణువులో మనం దైవత్వాన్ని చూస్తాము. ప్రకృతి త్రిగుణాల నుండి ఉత్పన్నమైంది – సత్వ, రజస్సు మరియు తమో గుణాలు. పరమాత్మ ఈ త్రిగుణాల పైన ఉన్నాడు. పరమాత్మ ప్రకృతిని సృష్టిస్తుంది మరియు అదే సమయంలో ప్రకృతిలో ఉంటుంది, సూర్యుడు అన్ని రకాల నాళాలలోని అన్ని జలాలలో కనిపిస్తుంది. మొత్తం సృష్టిలో ప్రాణశక్తి ఉంది. అన్ని జీవులకు తెలివితేటలు ఉన్నాయి, కానీ అది మానవులలో పరిపక్వతలో ఉంది. మానవ ఇంద్రియాలకు కనిపించే ప్రకృతిలోని ఇతర అంశాలకు లేని బుద్ధి – వివేకం – తెలివిని వారు కలిగి ఉన్నారు. కానీ మనిషికి “అరిష ద్వార్గాలు – కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద మరియు మాత్సర్య” అని పిలువబడే ఆరుగురు అంతర్గత శత్రువులు ఉన్నారు మరియు “అహంకార మరియు మమకార, నేను మరియునాది.” అహంకారము అహంకారము. పరమాత్మను తనలో మరియు ఇతరులలో, ప్రకృతిలో చూడడానికి వీటిని నియంత్రించాలి. ఒక వ్యక్తి తనలో లేదా తనలో ఈ శత్రువులను కలిగి ఉన్నంత కాలం, తనలో లేదా తనలో ఉన్న ప్రకృతి మరియు ఆత్మ యొక్క నిజమైన విలువను అర్థం చేసుకోలేరు. వాటిని నియంత్రించి, రాగం, ద్వేషాలు లేకుండా జీవించడమే మన నిరంతర ప్రయత్నం. “స్థిత ప్రజ్ఞాత” అని పిలువబడే మనస్సు యొక్క సమతుల్యతతో జీవించడానికి మనం ప్రయత్నించాలి. మనం ప్రకృతిలో భాగమైనందున, మనతో సహా ప్రకృతిలో లోతుగా కనిపించాలని మన ఋషులు సరిగ్గా ప్రకటించారు. మనలోని ఆరుగురు శత్రువుల వల్ల ఏర్పడే రాగ, ద్వేషాల వల్ల చెడిపోయే మానవ సంబంధాలతో సహా ప్రకృతిని రక్షించాలని, ప్రకృతికి హాని చేయవద్దని వారు సలహా ఇచ్చారు. ఏ జీవిలోనైనా ప్రాణం లేనప్పుడు దానిని దహించడమో, పంచ భూతాలతో కలపడమో చేయాలి. దీన్ని గ్రహించాలంటే వృద్ధాప్యం వరకు ఆగకూడదు. మన సంస్కృతి సనాతన ధర్మం చిన్నప్పటి నుంచి ఆచరించాలని చెబుతోంది. కాబట్టి పుట్టినప్పటి నుండి మన కార్యకలాపాలన్నీ నిర్దిష్ట జీవన పరిస్థితులతో సంస్కారాలతో ముడిపడి ఉంటాయి. జాత కర్మ నుండి, ఉపనయనంతో సహా అన్ని సహోదశ సంస్కారాలు నిర్దిష్ట నియమాలు, నియమాలు, విధులు, ధర్మంతో జరుగుతాయి, తద్వారా ఈ ఆలోచనలు చిన్నతనం నుండే పిల్లలలో ప్రకృతిపై సరైన అవగాహన కోసం ఉద్దేశించబడతాయి. ఉపనయన సంస్కారం మొదలైన తరువాత ఆచారాలను పాటించే విధానం మరియు నియమాలను పాటించకపోవడం వల్ల అబ్బాయికి సరైన సదాచార మరియు సాధన అందించబడవు మరియు ఈ సంస్కారాలను నిర్వహించడం డబ్బు వృధా చేసే విధులుగా మిగిలిపోతుంది మరియు అబ్బాయికి సరైన సంస్కారాన్ని ఇవ్వదు. అదే ఆడపిల్లలకు కూడా వర్తిస్తుంది. తప్పుడు దృక్కోణాల ప్రభావంతో, ఈ రోజుల్లో, ప్రజలు ఈ సదాచారాలు/సంస్కారాలకు దూరంగా ఉన్నారు మరియు వారి పిల్లలకు నియమాలను పెంచరు, కానీ వారి ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనల కోసం ఫంక్షన్ల కోసం డబ్బు ఖర్చు చేస్తున్నారు. ఈ ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనలు మన ఆనందం మరియు సంతృప్తికి మాత్రమే పరిమితం చేయబడ్డాయి, అయితే ఆ తర్వాత నియమాలను అనుసరించని పిల్లవాడు మంచి విజయవంతమైన ఆత్మవిశ్వాసం మరియు ధార్మిక మానవుడిగా మారడానికి నిజంగా సహాయం చేయవు. అభ్యాసం ప్రజలను పరిపూర్ణంగా చేస్తుంది. ఇది వయస్సుతో సంబంధం లేకుండా అందరికీ వర్తిస్తుంది. పుస్తకాల ద్వారా పొందిన జ్ఞానం ఆచరిస్తే తప్ప పూర్తి కాదు. “ఆచార్యత్ పాదమాదత్తే పాదం శిష్యః సావమేథయా । పదం బ్రహ్మచారిభ్యః పదం కాలక్రమేణ చ”!! విద్యార్ధి విజ్ఞానంలో ఒక భాగాన్ని మాస్టర్ బోధనల నుండి, ఒక భాగాన్ని తన స్వంత తెలివితేటలు, అధ్యయనం మరియు ఆలోచనల ద్వారా నేర్చుకుంటాడు.క్లాస్మేట్స్తో చర్చించడం నుండి ఒక భాగం మరియు అనుభవం/అభ్యాసం/అభ్యాసం/సాధన ద్వారా నిర్ణీత సమయంలో ఒక భాగం. సదాచారాన్ని అనుసరించడం ద్వారా మాత్రమే ఈ జ్ఞానం పరిపూర్ణమైనది మరియు పూర్తి స్థాయి అవుతుంది. సదాచార ఆరోగ్యం, దీర్ఘాయువు, శ్రేష్ఠమైన సంతానం, తేజస్సు, సంపద మరియు కీర్తిని కలిగిస్తుంది మరియు సదాచార చెడు లక్షణాలను నాశనం చేస్తుంది. “ఆచారాత్ లభతే ఆయుః ఆచారాదీప్సితాః ప్రజాః । ఆచారాత్ ధనమక్షయం ఆచారః హంత్యలక్షణం”. కాబట్టి తల్లిదండ్రులు – తల్లి మరియు తండ్రి, కుటుంబ పెద్దలు మరియు గురువులు ఇద్దరూ ఈ భావనలను అర్థం చేసుకోవాలి మరియు వారి బాధ్యతలను సరిగ్గా గ్రహించాలి మరియు వారి పిల్లలకు వారి చిన్ననాటి నుండి సరైన సదాచారాన్ని అందించాలి మరియు పెంచాలి. వ్యక్తులు సమాజాన్ని తయారు చేస్తారు. ప్రతి వ్యక్తి సదాచారి అయితే, సమాజం సదాచారమవుతుంది. నేషన్ అంటే సమాజం. సమాజం అంటే కుటుంబాలు. కుటుంబ సభ్యులు ఆ కుటుంబ సభ్యులు. కాబట్టి మానవజాతి అభివృద్ధి అనేది సదాచార వ్యక్తుల అభివృద్ధిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. కాబట్టి ప్రతి వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి. “ప్రత్యహం పర్యవేక్షేత్ నరశ్చరితమాత్మనః. కిం ను మే పశుభిస్తుల్యం? కిం ను మే సత్పురూషైరివ”!! ఒక వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను ఎల్లప్పుడూ తనిఖీ చేయాలి. సత్పురుషుడిలా ఉండాలా లేక మృగంలా ఉండాలా అని తానే నిర్ణయించుకోవాలి. స్వస్తి శుభం భూయాత్ ఓం తత్ సత్ వీరిచే ఉంచబడింది: డా.ఎస్ (టి) విశాలాక్షి. ఉపాధ్యక్షుడు (సనాతన ధర్మం) వేద సంస్కృతి సమితి.
Translation to Telugu sent by SRi. Satishkumar From whatsapp Group:Kasi yatra Moksha Yatra.
corrected document posted again:
🙏సదాచారః🙏
“సాధవః క్షీణ దోషాః స్యుః
సచ్ఛబ్దః సాధు వాచకః ! తేషామాచరణం యత్తు
సదాచారః స ఉచ్యతే”!! అని చెప్పారు శ్రీ విష్ణు పురాణంలో !
ఉన్నతమైన వ్యక్తుల ప్రవర్తనలో ఎలాంటి లోపాలు ఉండవు. ‘సత్’ అనే పదం మంచితనాన్ని సూచిస్తుంది. కాబట్టి, శ్రేష్ఠులు ఆచరించే దానిని “సదాచారము” అంటారు. “సద్భిరాచరితం సదాచారం”. కావున ప్రతి ఒక్కరూ శ్రేష్ఠుల మార్గాన్ని అనుసరించి ఈ లోకంలో ప్రయోజనం పొందాలి. శ్రీ విష్ణు పురాణం ఇలా చెబుతోంది – “సదాచారవతాః పుంసాః జితే లోకావుభావపి”. సదాచార అనుచరులు రెండు లోకాలను జయిస్తారు. అనగా వారు ఇక్కడ భూమిపై ఆనందమయమైన జీవితాన్ని గడుపుతారు మరియు స్వర్గాది లోకాలలో కూడా ఆనందాన్ని పొందుతారు. “సర్వాగమానామాచారః ప్రథమం పరికల్ప్యతే । ఆచార ప్రభవో ధర్మో ధర్మస్య ప్రభురచ్యుతః”.
అన్ని గ్రంధాలలోను మొదట ఆచారాలు రూపొందించబడినాయి. ఆచారాలను ఆచరించడం వల్ల ధర్మం కలుగుతుంది. ధర్మానికి ప్రభువు అచ్యుతుడు, పరమాత్మ. చ్యుతి, అంతం, విధ్వంసం లేనివాడు అచ్యుతుడు. శిష్టాచారం – సదాచార అనుచరుడు, అన్ని ధర్మాలకు అధికారి. సనాతన ధర్మం సదాచార సాధన గురించి చెబుతుంది. మన సాహిత్యం మొత్తం సదాచారం గురించి మాట్లాడుతుంది. సదాచారాన్ని పాటించడం ద్వారా మానవాళి చాలా సంతోషంగా జీవితాన్ని గడపవచ్చు. సదాచారానికి వ్యతిరేకము దురాచారము లేక దుష్ట ఆచారము. దుర్మార్గపు జీవన విధానము దానిని అనుసరించేవారి జీవితాన్ని పాడుచేయడమే కాకుండా సమాజాన్ని కూడా పాడు చేస్తుంది. అందుకే సమాజం ఆవిర్భవించినప్పటి నుండి, అంటే సృష్టి ప్రారంభం నుండి, మన ఋషులు మనకు సదాచార పవిత్రతను గురించి ప్రబోధిస్తూ, ధార్మిక జీవన మార్గాన్ని అందించారు. అనేక దృష్టాంతాలు మరియు కథలతో, మన ఋషులు సదాచారము యొక్క మానవ విలువలు మరియు లాభాలను మనకు బోధించారు. సనాతన ధర్మము మనకు, చైతన్యము లేక ఆత్మ – పరమాత్మను మొత్తం సృష్టిలో మరియు మనలోనే చూడమని ప్రబోధిస్తున్నది. మొత్తం ప్రకృతిలో అనగా పర్వతాలలో, నదులలో, చెట్లలో మరియు ప్రకృతిలోని ప్రతి రేణువులో మనం దైవత్వాన్ని చూస్తాము. ప్రకృతి త్రిగుణాల నుండి ఉత్పన్నమైంది. సత్వ గుణం, రజోగుణం మరియు తమో గుణములను త్రిగుణములు అంటాము. పరమాత్మ ఈ త్రిగుణాలకు అతీతంగా ఉన్నాడు. పరమాత్మ ప్రకృతిని సృష్టిస్తుంది మరియు అదే సమయంలో ప్రకృతిలో ఉంటుంది. సూర్యుడు ఆకాశంలో ఉంటూనే వివిధ జలాలలో ప్రతిబింబిస్తాడు. మొత్తం సృష్టిలో ప్రాణశక్తి ఉంది. అన్ని జీవులకు తెలివితేటలు ఉన్నాయి, కానీ అది మానవులలో పరిపక్వతలో ఉంది. మానవ ఇంద్రియాలకు కనిపించే ప్రకృతిలోని ఇతర అంశాలకు లేని బుద్ధి, వివేకము, తెలివిని మానవులు కలిగి ఉన్నారు. కానీ మనిషికి “అరిష డ్వర్గాలు – కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద మరియు మాత్సర్యములు” అని పిలువబడే ఆరుగురు అంతర్గత శత్రువులు ఉన్నారు మరియు “అహంకారము మరియు మమకారము, నేను మరియు నాది”, అనేవి ఉన్నాయి. అహంకారము ‘నేను’ అనే భావన. పరమాత్మను తనలో మరియు ఇతరులలో, ప్రకృతిలో చూడడానికి వీటిని నియంత్రించాలి. ఒక వ్యక్తి తనలో ఈ శత్రువులను కలిగి ఉన్నంత కాలం, తనలోని ఆత్మను లేదా ప్రకృతిలోని ఆత్మ తత్త్వమును, పరమాత్మను గ్రహించలేడు. ఇంద్రియాలను, అరిషడ్వర్గాన్ని నియంత్రించి, రాగ ద్వేషాలు లేకుండా జీవించడం కోసమే మన నిరంతర ప్రయత్నం. “స్థిత ప్రజ్ఞత” అని పిలువబడే మనస్సు యొక్క సమతుల్యతతో జీవించడానికి మనం ప్రయత్నించాలి. మనం ప్రకృతిలో భాగమైనందున, మనతో సహా ప్రకృతిలో లోతుగా కనిపించే తత్త్వమును గ్రహించాలని మన మహర్షులు ప్రకటించారు. మనలోని ఆరుగురు శత్రువుల వల్ల ఏర్పడే రాగ, ద్వేషాల వల్ల చెడిపోయే మానవ సంబంధాలతో సహా ప్రకృతిని రక్షించాలని, ప్రకృతికి హాని చేయవద్దని వారు సలహా ఇచ్చారు. ఏ జీవిలోనైనా ప్రాణం లేనప్పుడు దానిని దహించడమో, పంచ భూతాలతో కలపడమో చేయాలి. దీన్ని గ్రహించాలంటే వృద్ధాప్యం వరకు ఆగకూడదు. మన సంస్కృతి, సనాతన ధర్మమును చిన్నప్పటి నుంచి ఆచరించాలని చెబుతోంది. కాబట్టి పుట్టినప్పటి నుండి మన కార్యకలాపాలన్నీ నిర్దిష్ట జీవన పద్ధతులతో, సంస్కారాలతో ముడిపడి ఉంటాయి. జాత కర్మ నుండి, ఉపనయనంతో సహా షోడశ సంస్కారాలు నిర్దిష్ట నియమాలు, విధులు, ధర్మంతో జరుగుతాయి. ఈ ఆలోచనలు చిన్నతనం నుండే పిల్లలలో ప్రకృతిపై సరైన అవగాహన కోసం ఉద్దేశించబడినాయి. ఉపనయన సంస్కారం జరిగిన తరువాత దానిని పాటించే విధానం మరియు నియమాలను పాటించకపోవడం వల్ల వటువుకు సరైన సదాచారము మరియు సాధన అందించబడవు. అలాంటప్పుడు ఈ సంస్కారాలను నిర్వహించడం డబ్బు వృధా చేసే విధులుగా మిగిలిపోతాయి. మరియు వటువుకు సరైన సంస్కారాన్ని ఇవ్వవు. అదే ఆడపిల్లలకు కూడా వర్తిస్తుంది. తప్పుడు దృక్కోణాల ప్రభావంతో, ఈ రోజుల్లో, ప్రజలు ఈ సదాచారాలు, సంస్కారాలకు దూరంగా ఉంటున్నారు మరియు వారి పిల్లలను నియమాలతో పెంచరు, కానీ వారి ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనల కోసం, ఫంక్షన్ల కోసం డబ్బు ఖర్చు చేస్తున్నారు. ఈ ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనలు మన ఆనందం మరియు సంతృప్తికి మాత్రమే పరిమితం చేయబడ్డాయి. అయితే ఆ ఉపనయనాది సంస్కారముల తరువాత నియమాలను అనుసరించని పిల్లవాడు ఆత్మవిశ్వాసం కలిగిన, మంచి విజయవంతమైన మరియు ధార్మిక మానవుడిగా మారడు. అభ్యాసం ప్రజలను పరిపూర్ణం చేస్తుంది. ఇది వయస్సుతో సంబంధం లేకుండా అందరికీ వర్తిస్తుంది. శాస్త్రాలనధ్యయనం చేయటం ద్వారా పొందిన జ్ఞానము, ఆచరిస్తే తప్ప పూర్ణత పొందదు.
విద్యార్ధి జ్ఞానంలో ఒక భాగాన్ని గురువుల బోధనల నుండి, ఒక భాగాన్ని తన స్వంత తెలివితేటలు, అధ్యయనం మరియు ఆలోచనల ద్వారా నేర్చుకుంటాడు. సహాధ్యాయులతో చర్చించడం వలన ఒక భాగము మరియు అనుభవము, అభ్యాసము, సాధన ద్వారా కాలగమనంలో ఒక భాగము లభిస్తాయి. సదాచారాన్ని అనుసరించడం ద్వారా మాత్రమే ఈ జ్ఞానము పరిపూర్ణమైనది మరియు పూర్తి స్థాయి జ్ఞానము అవుతుంది. సదాచారము ఆరోగ్యము, దీర్ఘాయువు, శ్రేష్ఠమైన సంతానం, తేజస్సు, సంపద మరియు కీర్తిని కలిగిస్తుంది. మరియు సదాచారము చెడు లక్షణాలను నాశనం చేస్తుంది.
“ఆచారాత్ లభతే ఆయుః
ఆచారాదీప్సితాః ప్రజాః । ఆచారాత్ ధనమక్షయం ఆచారః హంత్యలక్షణం”!!
కాబట్టి తల్లిదండ్రులు, కుటుంబ పెద్దలు మరియు గురువులు అందరూ ఈ భావనలను అర్థం చేసుకోవాలి మరియు వారి బాధ్యతలను సరిగ్గా గ్రహించాలి. వారి పిల్లలకు బాల్యము నుండి సరైన సదాచారాన్ని అందించాలి, సదాచారాన్ని ఆచరింపజేస్తూ పెంచాలి. వ్యక్తుల వల్ల సమాజమేర్పడుతుంది. ప్రతి వ్యక్తి సదాచారి అయితే, సమాజం సదాచారవంత మవుతుంది. దేశము అంటే సమాజము. సమాజమంటే కుటుంబాలు. కుటుంబమంటే ఆ కుటుంబ సభ్యులు. ప్రతి వ్యక్తి సదాచార సంపన్నుడైతే దేశం మొత్తం సదాచారవంత మవుతుంది. కాబట్టి మానవజాతి అభివృద్ధి అనేది సదాచార వ్యక్తుల అభివృద్ధిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. కనుక ప్రతి వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను జాగ్రత్తగా సరి చూసుకోవాలి. “ప్రత్యహం పర్యవేక్షేత్ నరశ్చరితమాత్మనః !
కిం ను మే పశుభిస్తుల్యం? కిం ను మే సత్పురుషైరివ”!! ఒక వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను ఎల్లప్పుడూ తనిఖీ చేసుకుంటూ ఉండాలి. సత్పురుషుడిలా ఉండాలా, లేక మృగంలా ఉండాలా ? అని తానే నిర్ణయించుకోవాలి.
స్వస్తి.
రచన : డా.ఎస్(టి) విశాలాక్షి. ఉపాధ్యక్షురాలు (సనాతన ధర్మం) వేద సంస్కృతి సమితి.
vedasamskrutisamiti
26 replies on “Editorial Page”
HariH OM
The following are the preferred grantha for our project” Grantha Parichaya Pariyojana”
1. 18 Mahaa Puraanaas
2.Vaalmiki Raamaayanam.
3. Vyaasa MahaaBhaaratam
4. Vyaasa Bhagavadgeetaa
5. Vyasa Bhaagavatam
6. Darshanas original
as written by sanaatana dharmic authors.
Books with a western lens not acceptable.
7.Jyotisha , Kalpa and Dharma Shaastraas.
8. Agama grantha
9. Meemaasa shaastram.
10. Upa Vedas including AyurVeda, Gaandharva Veda , DhanurVeda,, shilpa , artha and naatya shaastras.
11.Old Charitra Granthaas such as Kalhana Raja Tarangini,
Magadha Vamsha Charitra etc belonging to all states of Bhaarat.
12. Mahaa kaavyaas both drishya and shravya, padya , gadya , champu.
Original granthaaH along with bhashyaah by Authors of sanaatana dharmic back ground only acceptable.
Bhashyas written with a western lens and non sanaatana dharmic lens is not acceptable.
Old traditional sanaatana dharmic granthaaH from the countries of Akhanda Bhaarat , such as Nepal, Tibet, Bhutaan, Malaysia ,Combodia , SriLanka etc etc also can be considered
Dhanyavaadaah.
Shubham bhooyaat
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
W.nr. 9246572182
HariH OM
Perspectives of “BOOK ANALYSIS & REVIEW”
The chosen Book/Grantha/Scripture shall be studied and presented under the following Heads:
1. Historical: Time/Period the Book/Grantha/Scripture was written and details of Author (s) and contemporary persons and associated events, if any.
2. Statistical: All details wrt Structure and other statistical details such as – number of Chapters and verses, etc.
3. Content: Subject/Story in brief.
4. Sanaatana Dharma: Basic principles that are presented.
5. Social (Saamaajika): Values wrt the development of conduct, character, moral, ethical issues, personality development, leadership skills, and human values, etc.
6. Literary: Language, Poetic, and literary skills such as category, vyaakaraNa, alankaara, rasa, varNana etc.
7. Scientific: Roots of Modern science and scientific skills that are explored or to be explored.
8. Management: Principles of Management and administrative skills that are explored or to be explored.
9. Materialistic: Rituals, practices, and procedures. Relation to Karma
Siddhaanta.
10. Vedaantic: Philosophical principles of Sanaatana dharma and paths of attaining Moksha.
The various aspects / facets of Sanaatana dharma to be considered are:
Aspects / Facets Details
Purushaartha Dharma, Artha, Kaama and Moksha
Aashrama Dharma Brahmacharya, Grihastha, Vaanaprastha and Sanyaasa
VarNa Dharma BraahmaNa, Kshatriya, Vaishya, and Soodra
Taapatraya (Three Miseries) Aadhyaatmika, Aadhibhautika and adhidaivika
Darshana (Viewpoint) Dvaita, Advaita and VisiShThaadvaita,Meemaamsa.
Yoga maarga (methods) Karma, Dhyaana, Bhakti and Gnaana
Dhanyavaadaah.
Shubham bhooyaat
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
W.nr. 9246572182
HariH OM
All participants of Grantha Parichaya Pariyojana may pl. Note that you need to mention the following points clearly in your abstract.
1. Name of grantha selected for study.
2. Pl mention the group of the grantha to which it belongs to, inline with the groups of granthaas mentioned in earlier posts.
3. The perspective with which the paper intended to present.
4. Pl mention the perspective of the paper , which you intend to present , in line to which perspective mentioned in our invitation.
Dhanyavaadaah.
Shubham bhooyaat.
A H Prabhakara Rao
President
Veda Samskruti Samiti
W.nr. 9246572182
HariH Om
Use this link and fill up the form 👇 to register your name to participate(no fee) in the project “GRANTHA PARICHAYA PARIYOJANAA”
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdU19EiI4AewOolAVlT7ugVRpIcQkfvcwRzHbLFaAzW98CPhA/viewform?usp=sharing
Time is up to 31st Dec.2022.
Shubham bhooyaat
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
W.nr.9246572182
http://www.vedasamskrutisamiti.org.in
NOTE: PL. See Editorial Page in the above website for more information.
Dhanyavaadaah for your interest in following and promoting Sanaatana Dharma.
The best way to promote Sanaatana Dharma is by practicing it..
Besides, you may also promote Sanaatana Dharma by adopting any of or all of the following options
By participating in our VSS programs
By informing others about our programs and projects.
By advising us to improve our programs.
By giving lectures in webinars on any subject of sanaatana dharma.
By teaching samskritam to others.
By advising others to join our free samskritam classes and Sanaatana Dharma course.
By submitting papers for our book review project.
By reviewing the papers we received from authors under our book review project.
By donating to us ie to VSS and similar organisations striving to do similar projects on sanaatana dharma and sanskritam such as Samskrit Bharati according to your capacity
Can join VSS as faculty for our Sanaatana Dharma certificate course. 2nd batch . of Level1 is running now. Level 2 VSS is being planned to start in May 2023.
Any other activities that deem fit to protect preserve and promote Sanaatana Dharma
A.H.Prabhakara Rao, Founder & President; Veda Samskruti Samiti and Nodal agency for the Nationa Seminar posted
Report of National Seminar on 21-08-2016
Dear Members
Our Veda Samskruti Samiti initiated actions in Feb 2016 by distributing 65+ TBFS books of Sri Rajiv Malhotra ; to various important people in the society has culminated in to this National Seminar with support and initiative of Dr. Aravinda Rao garu, Dr. T.S.ramakarishna and with the blessings of Pujya Tatvavidannada sarswati Swamiji, of Brahma Vidya Kutir. 14 important organisations took part in this seminar. Details are in the attachment.
It is privilage to the Veda Samskruti Samiti to act as Nodal agency of this Mega Event conducted jointly by 14 prestigious organisations at Hyderabad.
This is a remarkable achievement of Veda Samskruti Samiti to perform with in 1.5 years of its formation.
The credit goes to the support of all VS members.
We have arranged a TBFS book readers meet on 26-06-2016 which was participated by 40+ supporters of RM activities and chaired by Dr. T.H.Chowdury and Js. L.Narsimha Reddy and Dr. Remella Avadhanulu, Dr. Dorbala Prabhakara sharma , and Dr.T. S.ramakrishna . Supported and participated by Darshnam Editor Sri. MVR Sharma and Sri. Vaddi Vijaya Saradhi, Editor Jagruti. and members of Samskrita Bharati, Telangana.
The photos and Videos are yet to be consolidated . In due course they will also be placed for the benefit of members.
I thank one and all members who have come personally to this mega event and supported in its success.
REPORT
A REPORT ON THE NATIONAL SEMINAR ON
PRESERVATION AND PROMOTION OF SANSKRIT AND SAMSKRUTI
HELD ON SUNDAY 21 AUGUST 2016 IN KMIT, HYDERABAD
On 30 April 2016 a meeting was held in the residence of Mahamahopadhyaya Pujya Swami (Dr) Tattvavidananda Saraswati to review the existing situation of the state of Sanskrit language as well as the ancient Indian Samskruti including their denigration and vilification by American Indologists as highlighted in Rajiv Malhotra’s recent books on the subject. Dr. K. Aravinda Rao, Dr. T. S Ramakrishna, Dr.Korada Subrahmanyam, Dr. Sripada Subrahmanyam, Sri. A.H. Prabhakara Rao and Sri. O.V. Ramanayya participated in the meeting. All the participants felt unanimously that there was an urgent need to bring awareness among the public on the need to preserve and promote the ancient Indian culture and language. It was decided to hold a National Seminar for the Preservation and Promotion of Sanskrit and Samskruti. Swamiji has put the onus on Dr. T. S Ramakrishna who is the founder and secretary of the Earth-system Sciences Awareness and Research Association, popularly known as ESWARA, to be assisted by Sri. A.H. Prabhakara Rao and his team of Veda Samskruti samiti.
Subsequently, for a wider participation and a greater impact on the society it was decided to take more like minded voluntary organizations into the fold. One by one eleven more organizations have come forward to join the group which has come to be known as G 13 represented by
Keshav Memorial Educational Society Sura Bharati Samiti
Sanskrit Academy Shri Veda Bharathi
Brahma Vidya Kutir Samskrita Bharati
Veda Samskruti Samiti GitaSamskrutam
Darshanam SACRIFICE
Samskruta Bhasha Prachara Samiti I-Serve and
ESWARA
(The founders/ present office bearers, objectives and activities of these associations can be found in the Souvenir).
The seminar was planned to be organized before Swamiji’s departure to USA on 21 August 2016. With Dr. Ramakrishna as the Convener and Coordinator of the seminar and Veda Samskruti Samiti as the nodal agency and Sri. O.V.Ramanyya as the Organizing Secreatry, preparations for the seminar have started vigorously. Meanwhile on a request, the Rashtriya Samskruta Samsthan has generously agreed to co sponsor the seminar. The seminar being of general nature intended for wider participation, the following themes were identified:
Sanskrit in History and Chronology Sanskrit in Ayurveda, Nature Cure and Yoga
Sanskrit in Jyotisha, Kalpa etc Sanskrit in Rituals and Samskaras
Sanskrit in Music, Arts and Culture Sanskrit in Science and Engineering
Intellectual Property Rights for Sanskruti Promotion of Sanskrit and Samskruti
Sanskrit Studies outside India Rajiv Malhotra Works
Defamation of Sanskrit and Samskruti Sanskrit for Peace and Harmony
On the first of June 2016 the first circular was e mailed to hundreds of prospective participants with details of themes and inviting papers in Sanskrit, English, Hindi and Telugu for the seminar. This was followed by the dispatch of a colorful brochure giving a broad tentative program. A total of 63 papers were received in all the four languages covering most of the themes listed above.
The seminar started at 8.30am on the scheduled date of 21st August 2016 with Swamiji inaugurating and Prof. P.N.Shastri, Vice Chancellor of Rashtriya Samskrita samsthan, Minsitry of HRD, Govt, of India gracing as the Chief Guest. During the inauguration Swamiji released a booklet titled Samkshipta Gita authored by Dr. T.S.Ramakrishna. This was followed by Prof. Shastri releasing a very colorful Souvenir which contained individual brief on all the voluntary organizations as well as abstracts of all the 63 papers slated for presentation. This was followed by speeches by Swamiji as swell as Prof. Shastri both of whom have praised on the collective effort of so many organizations in conducting this unique National Seminar and the need to preserve and promote the language of Sanskrit and ancient Indian Samskruti which is rooted in that divine language.
Two parallel technical sessions were organized with Shri. O.Krupalu of Gitasamskrutam in charge of the auditorium where Sanskrit, Telugu and Hindi medium papers were presented and Dr.M.M.Rao of SACRIFICE in charge of Basement Hall where English medium papers were presented. A number of G 13 founders/ heads/ and other scholars have chaired the technical sessions.
At the end of the technical sessions at 5.15pm a valedictory function was arranged which was presided over by Dr K.Aravinda Rao IPS (Retd.), with Justice L.Narasimha Reddy as the Chief Guest. Both the speakers have emphasized on the importance of preserving and promoting both the language of Sanskrit as well as the Samskruti which is inseparably linked with that language.
After the Valedictory function a beautiful Harikatha on Jagadguru Shri Adi Shankaracharya in Sanskrit by renowned artiste Smt. D. Umamaheswari was arranged, which thrilled the audience.
Dr .T. S. Ramakrishna
Convener and Coordinator
https://www.facebook.com/910627159023408/photos/a.912813685471422/1093746390711483/?__cft__%5B0%5D=AZXHfkHwNJU3QQ1IW31nk31PqJsG0EAGrVtH1xWPNrVj88tWXoY6lTgnre6Xeb6BiLwQw2JCwGW0eClNbM2beRDwkoK1NBED64G5n9hRcji2FBd1DyVmY-dKfdFy-oqKM0CQiMNrHdFcwkCFRWdP5wGfLkGLoGb-c1kPkYRaTCX9tw&__tn__=EH-R
HariH Om
संक्रान्ति शुभाशयाः।
సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు.
Happy Pongal.
It is not clear to me when Abrahamic religions do not accept the Karma Siddhaanta, How to find out the common platform for all religions.? Not only they do not accept the Punarjanma but also they do not accept the right of living(sarvE janaaH sukhinO bhavantu) for non-believers. These are the two important accepts for Sanaatana dharma and these two; Abrahamic religions do not consider them. Hence the problem. I see no chance of peaceful coexistence. Hence any theory saying that all religions are the same and proposal to formulate a common code of conduct is of a remote chance to be acceptable to all.
A H Prabhakara Rao
Founder & President
Veda Samskruti Samiti
14-1-2023.
“C:\Users\akell\Documents\VSS\Points for Dharmic Discussion_P2 with logo.docx”
” నేను సంఘంలో చేరాను. నాకు ఏం లాభం ఉంటుంది అని ఎవరైనా స్వయం సేవక్ అడిగితే ఓకే జవాబు చెబుతాను. నీకు ఏ లాభం ఉండదు, పైగా ఉన్నది ఏదైనా ఉంటే అదీ కొల్పాతావు. ఆ ధైర్యం ఉంటేనే సంఘానికి రండి. ఎందుకంటే, సంఘం పని అంటేనే స్వయంగా కోల్పోవడం, దేశాన్ని బలపర్చడము అని అర్థం. సంఘం పని పిరికిపందల పని కాదు, స్వార్థపరుల పని అసలే కాదు. మీ మనస్సులో స్వార్థం ఉంటే సంఘానికి దూరంగా ఉండండి. అది మీకూ క్షేమం, మాకూ క్షేమం ” ప.పూ.మోహన్ భగవత్ జి
https://www.youtube.com/watch?v=bVEZUMFP6Tc
https://youtu.be/bVEZUMFP6Tc
Harih Om-1
How to learn a language?- in terms of Samskrita Bharati
“How did we learn our mother tongue? We learnt simply by listening and speaking while sitting on our parent’s laps. In fact , this is the most natural way to learn a language-listening, speaking, reading and writing. When a person goes to a new place where an unknown language is spoken he picks it up in course of time without much difficulty. Following this method , Samskrit can be learnt through conversation. So try to use the words, which you will learn in this course in your daily conversation. You may , naturally , think that it is easy to speak in samskrit with those who know the language. But when other person is not familiar with it what should be done? Here is an answer to this question of yours.
मम नाम,,,, । भवतः नाम कथम्? अहं वैद्यः। भवान् / भवती कः? अहं गृहं गच्छामि। आवश्यकम्, मास्तु। अहं संस्कृतं स्वल्पं जानामि।
Begin with these simple sentences. Soon you will get familiar with the language and feel comfortable to use it. By repeatedly using the sentences that you learn in this correspondence course your vocabulary of Samskrit words will improve.
Don’t hesitate while conversing. Right or wrong-say it with confidence.. in the begining you are sure to make mistakes. No one starts speaking as soon as he is born. By speaking constantly one learns a language. If you learn spoken Samskrit there will be no need for memorizing declensions and conjugations. In course of time, the errors committed will be minimal
While you learn Samskrit teach the same to your neighbours also. This will enable you to assimilate what you have learnt besides inspiring the other person. May this endeavour of yours lay the foundation for your intellectual and moral growth. If you complete all the courses that we(Samskrita Bharati) offer, you are sure to join the main stream in tne country’s progress. Well begun is half done. You have started a good venture -learning samskrit. Good Luck” from ‘Samskrita Bharati’ Prachaara material.
भवतः नाम कथम्? ….कथम्-wrong. sorry. typo error. Pl read as KIM.
Harih Om-2
Is Samskrit a difficult language-in terms of Samskrita Bharati
“There is a biased view about Samskrit in modern times. There are allegations that it is communal, dead and very difficult. Many intellectuals are convinced that Samskrit was never a spoken language. However, if we think sensibly we find all these arguments are baseless. Actually, for sometime now, Samskrit has ceased to be a spoken language. This tradition is lost due to extraneous circumstances and this has created a misconception about Samskrit among our people.
Any language is neither difficult nor easy. Usually, a language has two levels. The spoken language is simple whereas the literary language needs study. There are many reasons to make one feel that Samskrit is a difficult language. The problem lies in the teaching method. Before the arrival of English people in India the educational institutions were all Pathashalas where Samskrit was the medium of instruction.
Samskrit was a common spoken language among the people. The British arrived and tried to make the country weak by their oppressive rule. They destroyed Samskrit and with it, our faith and self-respect were gone. They employed two methods. They closed down Samskrit pathashalas and opened new institutions envisaged by Macaulay. They declared that Samskrit is a dead language. Even while learning Samskrit, grammatical translation method was stressed. Even after the exit of the British the old methods of study in the field of Samskrit continued.
Now Samskrit learning has become difficult on account of the old pattern of following the grammatical method. The same old texts continue and people are ignorant about the simplicity of the language. Besides, the scholarly language used by scholars in teaching as well as discussions make one feel that Samskrit is difficult. Since Samskrit is not a language of the common man one has to memorise the declensions and conjugations. Perhaps the state of affairs will improve if every one starts speaking in Samskrit.
Some say that should be simplified. Simplification means changing the very structure of the language. But there is no need for this. It is possible to speak in Samskrit within the framework of Panini;s grammar. If we change the structure itself the uniqueness and grandeur of the language will be lost. Therefore it should be our endeavour to make Samskrit a spoken language while maintaining its uniqueness and simplicity.
Further details will be given in the successive lessons.”
HariH Om-3
“WHY CONVERSE IN SAMSKRIT-INTERMS OF SAMSKRIT BHARATI”
Samskrit conversation enables the people who wish to study Samskrit Language learn correct pronunciation. By conversing , one can get hold on the language with in a short time. That language which is used in day to day life will progress. Conversing in Samskrit in envitable for its growth. More than reading books, by listening to Samskrit words repeatedly, the language can be understood easily. Clear pronunciation, facial expressions, surroundings- all these help in the study of the language. Therefore, people who listen to Samskrit conversation repeatedly will learn Samskrit faster. Also, they will come to know about its simplicity. Conversation has the power of attracting and inspiring others. Thus Samskrit language can spread among people without any discrimination of caste, creed, religion etc.
Samskrit language is the medium to spread our culture through out the country. By conversing in Samskrit regularly our culture and ideals can be revived and we shall gain self respect. Imparting Samskrit education to the neglected lot can change their lives. Conversation camps conducted in the villages of Karnataka revealed that to bring harmony and self respect in society or to wipe out caste and creed discrimination, Samskrit conversation is essential.
Today, Samskrit is being taught either trough the vernacular language or through English in many schools and colleges. But Hindi, Urdu, English, French etc are all taught in the respective medium. To teach Samskrit , Samskrit alone has to be the medium. Then only Samskrit education will become easy and meaningful. In this way, Samskrit conversation is very helpful in bringing about changes in Samskrit education.
For revival of a glorious India cultural growth is necessary. Today, Samskrit conversation has become a powerful means to spread awareness among people, to impart education and also to inculcate many moral and social Samskaaras. The movement of learning and spreading conversational Samskrit may seem small but it will open doors again of our rich culture which is written and preserved in Samskrit language. Hence Samskrit conversation is like Sanjeevani to Samskrit language. Lastly, remember-talking in Samskrit alone is worship of Vagdevi (Goddess of words) and also of Surasarswati. Shubam Bhooyaat. OM TAT SAT.
HariH OM-4
“THE PLACE OF SAMSKRIT-INTERMS OF SAMSKRIT BHARATI”
Whenever samskrit is mentioned people call it ‘divine language’, respectfully. But this does not satisfy everyone. It is not only divine language , it equally belongs to this world as much. It is indeed a divine language , the language of the common man, an ancient language , a living language, , a national language and of course a language of correspondence. Then what should we call Samskrit to give it the place it deserves?
If we call it a divine language people think it is the language of the priests. It is because they have heard the language in Mutts and temples, which are places of religious activities.. To call Samskrit a divine language strengthens that view. To call it common language it is not being used by people for communication, although long ago it was so. As we know languages other than Samskrit are only called Mother tongue all over. So it is not even mother tongue in that sense. To call it the national language will cause a dispute with Hindi lovers. In order to achieve our aim it is not wise to enter into any such controversy. Thus all our arguments become weak. In the three language formula, however, the regional language takes the first place as mother tongue. The second place goes to Hindi as the language for correspondence; Engkish is given the place of the third language because it is international language. Even Urdu is given a special place some times out of political consoderations. Sadly , there is no powerful argument in favour of Samskrit. Consequently the country is losing its spiritual strength without Samskrit.
Dharma and culture are the soul and life of India. Samskrit is the vehicle of culture. Samskrit Ganga flows for ever as a language of culture – a stream that reaches every one no matter he or she is. It is more appropriate to call it a CULTURAL LANGUAGE . We should carry the message that ‘Samskrit is the language of Indian Culture’.
Samskrit will flourish again with this conviction among people. The country is sure to prosper this way. Shubham Bhooyaat. OM TAT SAT.
HariH Om-5
THREE WRONG NOTIONS-INTERMS OF SAMSKRITA BHARATI
There are three wrong notions about Samskrit commonly found in people.
Firstly, that it is difficult language,
Secondly, that it is dead language,and
Thirdly, that it belongs to a particular community.
Actually in every language there are two levels- simple spoken language and the high flown literary language. All languages have grammar and they have unique features of their own. Since Sanskrit is studied in the western pattern and since it is not a language of common use, one finds it difficult.
It is possible to justify that Samskrit is a living language.
But the points we adduce in favour of this may not dispel the wrong notions which we are deep rooted already. People think that the language which is used at home, office, stations, play ground or factories , is truly a living language. May be we are also at fault in asserting that Samskrit is not a dead language and thus using the very same phrase –“dead” language to prove the contrary. In fact we can change the mind of the people by devoting our efforts to making Samskrit a spoken language instead. Even in our discussions it is better to say that Samskrit is not a language of common use than referring to it as ‘dead’. There is therefore a need for speaking in Samskrit than about Samskrit.
The argument that Samskrit is a language of community is also incorrect. This was indeed a language of all. For instance, the author of the Ramayana, Valmiki was a hunter. Kalidasa was shepherd by birth. Vyasa, the author of the Mahabharata, was the son of a fisherwoman. Sri Harsha and king Bhoja were Kshatriyas. Thus there were Samskrit Pandits belonging to all communities. So is the case now. There is no doubt that Samskrit was language of every one and will remain so for ever. The speciality in ‘Conversational Samskrit’ popularization program is that it is expended to all irrespective of caste , religion, class, language, region, north, south, etc., In fact, through conversational Samskrit this emotional integration is achieved, and sustained. When we remove these three misconceptions about Samskrit a favourable atmosphere for Samskrit learning will be created. Our aim is to achieve this. Our aim is to achieve this. Om Tat Sat. Shubham Bhooyaat.
Harih Om
In 1600 British came with permission to sell tea and occupied the whole country. Now missionaries working to sell religion and what could be their aim and fate of our country can anybody guess?
For 1000 years Invaders butchered Indian kings, gurus, and common people and looted India with muscle power and they are trying to invade India again now with population invasion. do you see the common objective in both cases?
In the above two cases, the Objective is same and there were some internal elements working with those external agencies for selfish interests. At present also many internal agencies working with the above external agencies for their self interest, including our So-called Hindu politicians with vote bank politics.
O Hindu MElukO/wakeup.Vote judiciously to those who protect your culture, existence, and your safety . But you must Vote. shubham bhooyaat.
*శారీరక శౌచము లేకుండా గృహస్థునకు మానసిక శౌచము కలుగదు.*
*సర్వసంగ పరిత్యాగులకు మాత్రం ఇది వర్తించదు. కనుక నిత్య జీవనములో మానసికంగా శౌచము కలుగ వలెనన్న ముందు అన్ని వర్ణాలవారూ ఈ మడిని పాటించి తీరాలి. నేడు అనేకమందికి అసలు మడి ఎలా కట్టుకోవాలి అన్నదే తెలియదు. కనుక కొద్దిగా తెలిపే ప్రయత్నం చేస్తున్నాము.*
*మడి ఎలా కట్టుకోవాలి ?*
*రేపు మడికి కట్టుకోవాలనుకున్న పంచ లేక చీరలను ఈ రోజు ఉదయం పూటే ఆరవేయాలి. లేదా ఏరోజుకారోజు ఆరేసినది ఉత్తమం. ఉతికి జాడించి, తరువాత మనము స్నానముచేసి, తడిబట్టతో శుభ్రమైన బావి లేక మోటరు నీటితో మరల తడిపి, పిండి దండెముల మీద ఇంటిలో గానీ లేక ఆరు బయట గానీ ఎవరూ తాకకుండా ఆర వేయవలెను.*
*(ఒకవేళ చిన్నపిల్లలు, తెలియని వారు ఆ గదిలోకి వచ్చినా ఎవరూ ముట్టుకోకుండా ఉండటానికి ఇప్పటికీ కొన్ని ఇళ్లలోపల అందనంత ఎత్తులో ఓ గోడకు దండెము వంటి కఱ్ఱలు వ్రేలాడుతూ ఉంటాయి. వాటిపై కఱ్ఱతో ఈ బట్టలు ఆరవేస్తారు.)*
*మరునాడు ఉదయాన్నే మరలా స్నానము చేసి తడిగుడ్డ తో వచ్చి ఆరిన మడి బట్టలను తెచ్చుకొని గోచీ పోసి కట్టుకోవలెను. మడి కట్టుకొన్న తరువాత ఇక ఎలాంటి మైల వస్తువులను తాక కూడదు. తాకితే మరలా స్నానము చేసి మరలా వేరే మడి బట్ట కట్టుకొని వంట లేక పూజ చేయవలెను. మడితోనే సంధ్యావందనము, నిత్యానుష్ఠానములు, పూజ మొదలైనవి చేసి భగవంతునికి నైవేద్యము పెట్టి, ఆ మడి తోనే భోజనము చేయాలి. ఆ తరువాత మడి వదలి మైల తాకుతారు. (ఇది ఉత్తమమైన మడి.)*
*శ్రాద్ధాది క్రతువులకు తడి బట్టతోనే వంట చెయాలి. చనిపోయినప్పుడు చేసే కర్మకాండలు తడి బట్టతో మాత్రమే చేయాలి. కానీ పూజాదికాలకు తడిపి ఆరవేసిన బట్టమాత్రమే మడి. నీళ్లోడుతున్న తడి బట్ట పనికిరాదు.*
*మడి బట్ట లేనప్పుడు ధావళి కట్టుకోవచ్చు. లేదా పట్టుబట్ట కట్టుకోవడము మూడో పద్ధతి. పట్టు బట్టతో గాని, ధావళితో గాని భోజనము చేయకూడదు. ధావళితో అస్సలు పనికి రాదు. ఒక వేళ చేస్తే పట్టు బట్టతో మరలా తడిపి మడిగా ఆరవేసి కట్టుకోవలెను.*
*పట్టుబట్టను కట్టుకొని వంట వండి, నైవేద్యము అయిన తరువాత మరలా జాగ్రత్తగా ఎవ్వరూ తాకకుండా పెట్టుకొని, మరలా ప్రక్క రోజు వాడుకోవచ్చు. అయితే ప్రతి అమావాస్యకు తడిపి ఆరవేయవలెను. లేకపోతే పట్టుగుడ్డలు మడికి పనికిరావు. ధావళి కట్టుకొని పూజించడము పట్టుబట్ట కంటే శ్రేష్టము. పట్టుబట్టలో కొంత దోషము వున్నది, అదే జీవహింస, కావున కొంతమంది దానిని త్యజిస్తారు. కావున శ్రేష్టము నూలుగుడ్డ. ద్వితీయ పక్షం ధావళి. అదికూడా కుదరనిచో (స్వచ్ఛమైన) పట్టువస్త్రము.*
*మగవాళ్ళు పంచను లుంగి లాగ కట్టుకొని గానీ, ఆడ వాళ్ళు చీరను పావడా తో గాని కట్టుకొని దైవ కార్యములు చేయకూడదు. కారణము జననేంద్రియములు ఆచ్ఛాదనం లేకుండా వుండ కూడదు. కావున మగవాళ్ళు గానీ, ఆడవాళ్ళు గానీ గోచీ పోసిమాత్రమే పంచ లేక చీర కట్టుకోవలెను. పంచ లేక చీరమాత్రమే ఎందుకు కట్టవలెను అంటే ఏక వస్త్రముతో కూడిన దానిని మాత్రమే ధరించాలి. కత్తిరించింనవి ముక్కలు చేసి కలిపి కుట్టినవి వైదిక క్రతువులలో పనికరావు.*
*మడితో పచ్చళ్ళు, మడితో వడియాలు, మడితో పాలు పెరుగు నెయ్యి వుంచడం అనేది పూర్వపు ఆచారం. ఇవన్నీ చాలా వరకు నేడు పోయినాయి. కానీ నేటితరం యువతీ యువకులలో పరమేశ్వరుని అనుగ్రహంచేత కొద్దికొద్దిగా మన సనాతన సాంప్రదాయ పద్ధతులపై ఆసక్తి పెరుగుతున్నది.*
*ఆసక్తికలిగినవారు నిర్లిప్తత ప్రారద్రోలి క్రమక్రమం మార్పుకు సిద్ధపడాలి. మరలా ఆచరణలోకి తీసుకొచ్చే ప్రయత్నము చేయాలి అందరము. మనము ఆచరించి, అందరికీ చూపించి ఆదర్శం అవ్వాలి. మనల్ని మనము కాపాడుకోవాలి. ఒక్క సారి మడి కట్టి చూడండి దానిలోని ఆనందము స్వచ్ఛత పరిశుభ్రత దైవత్వం అనుభవము లోకి వస్తాయి.*
*నేటికీ కొంత మంది ఎంత కష్టం వచ్చినా మడి లేని ఇంట భుజించరు. బయటి వస్తువులు స్వీకరించరు. ఆదర్శంగా నిలుస్తున్న అటువంటి వారికి శిరస్సు వంచి పాదాభివందనం.*
How the UCC is controlling the Muslim population explosion and Christian conversions.? If that is not achieved the sword hanging on Hindu culture and population remains.
Will the UCC stop the usage of Funds of Hindu Temples for purposes other than protection and preservation and promotion of sanaatana dharma?
Will the UCC stop Governments partial treatment of Hindu interests wrt other religions in the field of taxation, accounting of funds, administration control of religious places, minority status, education of religious granthaas etc
Will UCC interfere with practices based on sanaatana dharma wrt marriages, divorces, succession and adoption, and rights on the property for those who do not observe principles of sanaatana dharma in these issues?
HariH Om
The law of Karma is a doctrine of hope. Through good deeds, we can surely fashion a brighter future for ourselves and prepare ourselves for Moksha. When properly understood, it is a doctrine of strength and responsibility because it makes us take ownership of our current situation, accept our challenges and strive further to make things better in our lives.
The Science of Karma taken together with the Doctrine of Rebirth, is the best possible explanation of the diversity of our human experience. There could be innumerable questions and objections against these Dharmic doctrines, and innumerable answers to counter them.
Debates and discussions on these topics can go on endlessly and it can be a futile exercise altogether. This is where, the Yoga Psychology (Yoga Buddhi) steps in. It teaches us how to deal with our present situation, rather than get completely side-tracked by
philosophical speculations that cannot completely resolve the complexity of our lives.
From The Laws Of Karma By Sri. Vishal S Agarwal
vishalsagarwal@yahoo.com
🙏SadaachaaraaH🙏
HariH Om
“साधवः क्षीण दोषाः स्युः सच्छब्दः साधु वाचकः।
तेषामाचरणं यत्तु सदाचारः स उच्यते”!!
Says – श्री विष्णु पुराण
Noble people do not have any defects in their behavior. The word ‘Sat’ indicates goodness. So, that which is being practiced by noble people is called “Sadaachaara”.
“सद्भिराचरितम् सदाचारम्”।
So everyone should follow the path of noble people and get benefited in this world. श्री विष्णु पुराण says –
“सदाचारवताः पुंसाः जिते लोकावुभावपि”।
The followers of Sadaachaara conquer both worlds, i.e. they lead happy life here on the earth and also obtain pleasures in heavenly abodes.
“सर्वागमानामाचारः प्रथमं परिकल्प्यते ।
आचार प्रभवो धर्मो धर्मस्य प्रभुरच्युतः”।।
Aachaaraas are first coined for all the scriptures. By practicing aachaaraas, Dharma occurs. Lord of Dharma is Achyuta -the parmaatma, who does not have chyuti/end/destruction. One who is S’istaachaari – follower of Sadaachaara, is the adhikaari for all dharmaas.
Sanaatana Dharma speaks of practicing Sadaachaara. Our entire Saahitya speaks of Sadaachaara. By observing Sadaachaara mankind can lead life very happily.
Opposite to Sadaachaara is duraachaara – dustha aachaara, a wicked way of life, which spoils the life of one who follows it, and it also spoils society. That is why since the start of society, i.e. the creation, our sages gave us the way of dhaarmika life preaching to us about the sanctity of Sadaachaara. With several illustrations and stories, our sages taught us the human values and profits of being sadaachaary.
Sanaatana dharma preaches to us to see chaitanyam – Aatma – Paramaatmaa in the whole creation and within ourselves. We see divinity in the whole Nature, the mountains, the rivers, the trees, and in each and every particle of Nature.
Nature is generated from Trigunaas – Satva, Rajas and Tamo gunaas. Paramaatma is above these Trigunaas. Parmaatma creates Nature and at the same time is within Nature, just like the Sun appears in all waters of all types of vessels.
There is life force in the whole creation. All living creatures have intelligence, but it is in maturity in human beings. They possess Buddhi – VivevEkam – intellect which other elements of Nature, that appear to human Indriyas, do not have.
But man has six internal enemies called as “AriS’haDvargaas – Kaama, KrOdha, LObha, MOha, Mada, and Maatsarya” and also possess “Ahamkaara and Mamakaara, I and Mine.” Ahamkaara is ego. These are to be controlled to see Paramaatman within oneself and in others, in Nature.
As long as one has these enemies within him or herself, one cannot understand the real value of Nature and Aatma within him or herself.
Our continuous effort should be to control them and live without Raaga and DveSha. We should try to live with a balance of mind, called as “sthita prajnataa.”
Our sages declared correctly to look deep in Nature including ourselves, since we are part of Nature. They advised us to Protect Nature and not harm Nature, including human relations which spoil due to Raaga and Dvesha which are generated by six enemies within ourselves.
When life is not there in any being, it is to be burnt or to be mixed with Pancha bhootaas. To realise this, one should not wait till old age. Our culture sanaatana dharma says it is to be practiced from childhood. Hence all our activities right from birth are linked with samskaaraas with particular systems of living conditions. Right from Jaata karma, all S’hoDasha samskaaraas including Upanayanam are done with particular Niyamaas, Rules, Duties, Dharma, so that these ideas will be cultivated in the child right from childhood in the interest of his future correct understanding of Nature.
Not following the procedure and Niyamaas of practicing the rituals after the celebration of Upanayana Samskaaram etc will not provide the correct Sadaachaara and Saadhana to the boy and performing these samskaaraas remain money-wasting functions and do not give correct samskara to the boy. The same is applicable to girl children too.
Under the influence the wrong perspectives, nowadays, people are avoiding these sadaachaaraas/sanskaaraas and do not cultivate Niyamaas to their children but spend money for functions for their pomp and show. These pomp and show are only limited to our pleasure and satisfaction but not really helping the child who does not follow Niyamaas thereafter, to become a good successful confident, and dharmic human being.
Practice makes people perfect. This is applicable to all, irrespective of age. Knowledge obtained from books is not complete unless it is practiced.
“आचार्यात् पादमादत्ते पादं शिष्यः सावमेथया ।
पादं सब्रह्मचारिभ्यः पादं कालक्रमेण च”!!
The student learns one part of the knowledge from the teachings of the master, one part by his own intelligence, study, and thinking, one part from discussing with classmates, and one part in due course of time by experience/practice/Abhyaasam/Saadhana.
This knowledge becomes perfect and full-fledged only by following Sadaachaara. Sadaachaara brings health, longevity, noble children, luster, wealth, and fame, and sadaachaara destroys bad characteristics.
“आचारात् लभते आयुः आचारादीप्सिताः प्रजाः ।
आचारात् धनमक्षयम् आचारः हन्त्यलक्षणम्”।।
Hence both the parents – mother and father, elders of the family, and gurus should understand these concepts and realise their responsibilities correctly and provide and cultivate correct Sadaachaara for their children, right from their childhood. Individuals make society. If each individual is a sadaachaary, then society will be of Sadaachaara.
The Nation means society. Society means families. Families are the members of that Kutumba. So the development of mankind depends on the development of individuals with Sadaachaara. So every individual should take care of their behavior.
“प्रत्यहं पर्यवेक्षेत नरश्चरितमात्मनः।
किं नु मे पशुभिस्तुल्यं? किं नु मे सत्पुरूषैरिव”!!
One should always check up his behavior. He should decide himself whether he has to be like a Satpurusha or like a beast ?
स्वस्ति
Shubham Bhooyaat
Om Tat Sat
Placed by:
Dr.S (T) Visalakshi.
Vice President(Sanaatana Dharma)
Veda Samskruti Samiti
पादं शिष्य: स्वमेधया correction
[1:44 am, 29/06/2023] EG Swamini Sadvidyananda: The verses quoted by Narendra ji
[1:48 am, 29/06/2023] EG Swamini Sadvidyananda: वेदाः स्मृतयः सदाचाराः स्वस्य प्रियम् आत्मनः । एतत्चतुर्विधं प्राहुः साक्षाद्धर्मस्य लक्षणम्। ।मनु.1.7
[1:52 am, 29/06/2023] EG Swamini Sadvidyananda: आचारात् लभते हि आयुः आचाराद् ईप्सिताः प्रजाः। आचाराद् धनं अक्षयं आचारो हन्ति अलक्षणम् (अधर्मी)।।
🙏సదాచారః🙏 హరి ఓం “సాధవః క్షీణ దోషః స్యుః సచ్ఛబ్దః సాధు వాచకః. తేషామాచరణం యత్తు సదాచారః స ఉచ్యతే”!! చెప్పారు – శ్రీ విష్ణు పురాణం ఉన్నతమైన వ్యక్తులకు వారి ప్రవర్తనలో ఎలాంటి లోపాలు ఉండవు. ‘సత్’ అనే పదం మంచితనాన్ని సూచిస్తుంది. కాబట్టి, శ్రేష్ఠులు ఆచరించే దానిని “సదాచార” అంటారు. “సద్భిరాచరితం సదాచారం”. కావున ప్రతి ఒక్కరూ శ్రేష్ఠుల మార్గాన్ని అనుసరించి ఈ లోకంలో ప్రయోజనం పొందాలి. శ్రీ విష్ణు పురాణం ఇలా చెబుతోంది – “సదాచారవతాః పుంసాః జితే లోకావుభావపి”. సదాచార అనుచరులు రెండు ప్రపంచాలను జయిస్తారు, అనగా వారు ఇక్కడ భూమిపై సంతోషకరమైన జీవితాన్ని గడుపుతారు మరియు స్వర్గ నివాసాలలో కూడా ఆనందాన్ని పొందుతారు. “సర్వాగమానమాచారః ప్రథమం పరికల్ప్యతే । ఆచార ప్రభవో ధర్మో ధర్మస్య ప్రభురచ్యుతః”. ఆచారాలు మొదట అన్ని గ్రంధాల కోసం రూపొందించబడ్డాయి. ఆచారాలను ఆచరించడం వల్ల ధర్మం కలుగుతుంది. ధర్మానికి ప్రభువు అచ్యుత – పరమాత్మ, చ్యుతి/అంతం/విధ్వంసం లేనివాడు. సిష్టాచారి – సదాచార అనుచరుడు, అన్ని ధర్మాలకు అధికారి. సనాతన ధర్మం సదాచార సాధన గురించి చెబుతుంది. మన సాహిత్యం మొత్తం సదాచార గురించి మాట్లాడుతుంది. సదాచారాన్ని పాటించడం ద్వారా మానవాళి చాలా సంతోషంగా జీవితాన్ని గడపవచ్చు. సదాచారానికి ఎదురుగా దురాచార – దుష్ట ఆచారా అనే దుర్మార్గపు జీవన విధానం, దానిని అనుసరించేవారి జీవితాన్ని పాడుచేయడమే కాకుండా సమాజాన్ని కూడా పాడు చేస్తుంది. అందుకే సమాజం ఆవిర్భవించినప్పటి నుండి, అంటే సృష్టి నుండి, మన ఋషులు మనకు సదాచార పవిత్రతను గురించి ప్రబోధిస్తూ ధార్మిక జీవన మార్గాన్ని అందించారు. అనేక దృష్టాంతాలు మరియు కథలతో, మన ఋషులు సదాచారి యొక్క మానవ విలువలు మరియు లాభాలను మాకు బోధించారు. సనాతన ధర్మం మనకు చైతన్యం – ఆత్మ – పరమాత్మను మొత్తం సృష్టిలో మరియు మనలోనే చూడమని ప్రబోధిస్తుంది. మొత్తం ప్రకృతిలో, పర్వతాలలో, నదులలో, చెట్లలో మరియు ప్రకృతిలోని ప్రతి రేణువులో మనం దైవత్వాన్ని చూస్తాము. ప్రకృతి త్రిగుణాల నుండి ఉత్పన్నమైంది – సత్వ, రజస్సు మరియు తమో గుణాలు. పరమాత్మ ఈ త్రిగుణాల పైన ఉన్నాడు. పరమాత్మ ప్రకృతిని సృష్టిస్తుంది మరియు అదే సమయంలో ప్రకృతిలో ఉంటుంది, సూర్యుడు అన్ని రకాల నాళాలలోని అన్ని జలాలలో కనిపిస్తుంది. మొత్తం సృష్టిలో ప్రాణశక్తి ఉంది. అన్ని జీవులకు తెలివితేటలు ఉన్నాయి, కానీ అది మానవులలో పరిపక్వతలో ఉంది. మానవ ఇంద్రియాలకు కనిపించే ప్రకృతిలోని ఇతర అంశాలకు లేని బుద్ధి – వివేకం – తెలివిని వారు కలిగి ఉన్నారు. కానీ మనిషికి “అరిష ద్వార్గాలు – కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద మరియు మాత్సర్య” అని పిలువబడే ఆరుగురు అంతర్గత శత్రువులు ఉన్నారు మరియు “అహంకార మరియు మమకార, నేను మరియునాది.” అహంకారము అహంకారము. పరమాత్మను తనలో మరియు ఇతరులలో, ప్రకృతిలో చూడడానికి వీటిని నియంత్రించాలి. ఒక వ్యక్తి తనలో లేదా తనలో ఈ శత్రువులను కలిగి ఉన్నంత కాలం, తనలో లేదా తనలో ఉన్న ప్రకృతి మరియు ఆత్మ యొక్క నిజమైన విలువను అర్థం చేసుకోలేరు. వాటిని నియంత్రించి, రాగం, ద్వేషాలు లేకుండా జీవించడమే మన నిరంతర ప్రయత్నం. “స్థిత ప్రజ్ఞాత” అని పిలువబడే మనస్సు యొక్క సమతుల్యతతో జీవించడానికి మనం ప్రయత్నించాలి. మనం ప్రకృతిలో భాగమైనందున, మనతో సహా ప్రకృతిలో లోతుగా కనిపించాలని మన ఋషులు సరిగ్గా ప్రకటించారు. మనలోని ఆరుగురు శత్రువుల వల్ల ఏర్పడే రాగ, ద్వేషాల వల్ల చెడిపోయే మానవ సంబంధాలతో సహా ప్రకృతిని రక్షించాలని, ప్రకృతికి హాని చేయవద్దని వారు సలహా ఇచ్చారు. ఏ జీవిలోనైనా ప్రాణం లేనప్పుడు దానిని దహించడమో, పంచ భూతాలతో కలపడమో చేయాలి. దీన్ని గ్రహించాలంటే వృద్ధాప్యం వరకు ఆగకూడదు. మన సంస్కృతి సనాతన ధర్మం చిన్నప్పటి నుంచి ఆచరించాలని చెబుతోంది. కాబట్టి పుట్టినప్పటి నుండి మన కార్యకలాపాలన్నీ నిర్దిష్ట జీవన పరిస్థితులతో సంస్కారాలతో ముడిపడి ఉంటాయి. జాత కర్మ నుండి, ఉపనయనంతో సహా అన్ని సహోదశ సంస్కారాలు నిర్దిష్ట నియమాలు, నియమాలు, విధులు, ధర్మంతో జరుగుతాయి, తద్వారా ఈ ఆలోచనలు చిన్నతనం నుండే పిల్లలలో ప్రకృతిపై సరైన అవగాహన కోసం ఉద్దేశించబడతాయి. ఉపనయన సంస్కారం మొదలైన తరువాత ఆచారాలను పాటించే విధానం మరియు నియమాలను పాటించకపోవడం వల్ల అబ్బాయికి సరైన సదాచార మరియు సాధన అందించబడవు మరియు ఈ సంస్కారాలను నిర్వహించడం డబ్బు వృధా చేసే విధులుగా మిగిలిపోతుంది మరియు అబ్బాయికి సరైన సంస్కారాన్ని ఇవ్వదు. అదే ఆడపిల్లలకు కూడా వర్తిస్తుంది. తప్పుడు దృక్కోణాల ప్రభావంతో, ఈ రోజుల్లో, ప్రజలు ఈ సదాచారాలు/సంస్కారాలకు దూరంగా ఉన్నారు మరియు వారి పిల్లలకు నియమాలను పెంచరు, కానీ వారి ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనల కోసం ఫంక్షన్ల కోసం డబ్బు ఖర్చు చేస్తున్నారు. ఈ ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనలు మన ఆనందం మరియు సంతృప్తికి మాత్రమే పరిమితం చేయబడ్డాయి, అయితే ఆ తర్వాత నియమాలను అనుసరించని పిల్లవాడు మంచి విజయవంతమైన ఆత్మవిశ్వాసం మరియు ధార్మిక మానవుడిగా మారడానికి నిజంగా సహాయం చేయవు. అభ్యాసం ప్రజలను పరిపూర్ణంగా చేస్తుంది. ఇది వయస్సుతో సంబంధం లేకుండా అందరికీ వర్తిస్తుంది. పుస్తకాల ద్వారా పొందిన జ్ఞానం ఆచరిస్తే తప్ప పూర్తి కాదు. “ఆచార్యత్ పాదమాదత్తే పాదం శిష్యః సావమేథయా । పదం బ్రహ్మచారిభ్యః పదం కాలక్రమేణ చ”!! విద్యార్ధి విజ్ఞానంలో ఒక భాగాన్ని మాస్టర్ బోధనల నుండి, ఒక భాగాన్ని తన స్వంత తెలివితేటలు, అధ్యయనం మరియు ఆలోచనల ద్వారా నేర్చుకుంటాడు.క్లాస్మేట్స్తో చర్చించడం నుండి ఒక భాగం మరియు అనుభవం/అభ్యాసం/అభ్యాసం/సాధన ద్వారా నిర్ణీత సమయంలో ఒక భాగం. సదాచారాన్ని అనుసరించడం ద్వారా మాత్రమే ఈ జ్ఞానం పరిపూర్ణమైనది మరియు పూర్తి స్థాయి అవుతుంది. సదాచార ఆరోగ్యం, దీర్ఘాయువు, శ్రేష్ఠమైన సంతానం, తేజస్సు, సంపద మరియు కీర్తిని కలిగిస్తుంది మరియు సదాచార చెడు లక్షణాలను నాశనం చేస్తుంది. “ఆచారాత్ లభతే ఆయుః ఆచారాదీప్సితాః ప్రజాః । ఆచారాత్ ధనమక్షయం ఆచారః హంత్యలక్షణం”. కాబట్టి తల్లిదండ్రులు – తల్లి మరియు తండ్రి, కుటుంబ పెద్దలు మరియు గురువులు ఇద్దరూ ఈ భావనలను అర్థం చేసుకోవాలి మరియు వారి బాధ్యతలను సరిగ్గా గ్రహించాలి మరియు వారి పిల్లలకు వారి చిన్ననాటి నుండి సరైన సదాచారాన్ని అందించాలి మరియు పెంచాలి. వ్యక్తులు సమాజాన్ని తయారు చేస్తారు. ప్రతి వ్యక్తి సదాచారి అయితే, సమాజం సదాచారమవుతుంది. నేషన్ అంటే సమాజం. సమాజం అంటే కుటుంబాలు. కుటుంబ సభ్యులు ఆ కుటుంబ సభ్యులు. కాబట్టి మానవజాతి అభివృద్ధి అనేది సదాచార వ్యక్తుల అభివృద్ధిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. కాబట్టి ప్రతి వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి. “ప్రత్యహం పర్యవేక్షేత్ నరశ్చరితమాత్మనః. కిం ను మే పశుభిస్తుల్యం? కిం ను మే సత్పురూషైరివ”!! ఒక వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను ఎల్లప్పుడూ తనిఖీ చేయాలి. సత్పురుషుడిలా ఉండాలా లేక మృగంలా ఉండాలా అని తానే నిర్ణయించుకోవాలి. స్వస్తి శుభం భూయాత్ ఓం తత్ సత్ వీరిచే ఉంచబడింది: డా.ఎస్ (టి) విశాలాక్షి. ఉపాధ్యక్షుడు (సనాతన ధర్మం) వేద సంస్కృతి సమితి.
Translation to Telugu sent by SRi. Satishkumar From whatsapp Group:Kasi yatra Moksha Yatra.
corrected document posted again:
🙏సదాచారః🙏
“సాధవః క్షీణ దోషాః స్యుః
సచ్ఛబ్దః సాధు వాచకః ! తేషామాచరణం యత్తు
సదాచారః స ఉచ్యతే”!! అని చెప్పారు శ్రీ విష్ణు పురాణంలో !
ఉన్నతమైన వ్యక్తుల ప్రవర్తనలో ఎలాంటి లోపాలు ఉండవు. ‘సత్’ అనే పదం మంచితనాన్ని సూచిస్తుంది. కాబట్టి, శ్రేష్ఠులు ఆచరించే దానిని “సదాచారము” అంటారు. “సద్భిరాచరితం సదాచారం”. కావున ప్రతి ఒక్కరూ శ్రేష్ఠుల మార్గాన్ని అనుసరించి ఈ లోకంలో ప్రయోజనం పొందాలి. శ్రీ విష్ణు పురాణం ఇలా చెబుతోంది – “సదాచారవతాః పుంసాః జితే లోకావుభావపి”. సదాచార అనుచరులు రెండు లోకాలను జయిస్తారు. అనగా వారు ఇక్కడ భూమిపై ఆనందమయమైన జీవితాన్ని గడుపుతారు మరియు స్వర్గాది లోకాలలో కూడా ఆనందాన్ని పొందుతారు. “సర్వాగమానామాచారః ప్రథమం పరికల్ప్యతే । ఆచార ప్రభవో ధర్మో ధర్మస్య ప్రభురచ్యుతః”.
అన్ని గ్రంధాలలోను మొదట ఆచారాలు రూపొందించబడినాయి. ఆచారాలను ఆచరించడం వల్ల ధర్మం కలుగుతుంది. ధర్మానికి ప్రభువు అచ్యుతుడు, పరమాత్మ. చ్యుతి, అంతం, విధ్వంసం లేనివాడు అచ్యుతుడు. శిష్టాచారం – సదాచార అనుచరుడు, అన్ని ధర్మాలకు అధికారి. సనాతన ధర్మం సదాచార సాధన గురించి చెబుతుంది. మన సాహిత్యం మొత్తం సదాచారం గురించి మాట్లాడుతుంది. సదాచారాన్ని పాటించడం ద్వారా మానవాళి చాలా సంతోషంగా జీవితాన్ని గడపవచ్చు. సదాచారానికి వ్యతిరేకము దురాచారము లేక దుష్ట ఆచారము. దుర్మార్గపు జీవన విధానము దానిని అనుసరించేవారి జీవితాన్ని పాడుచేయడమే కాకుండా సమాజాన్ని కూడా పాడు చేస్తుంది. అందుకే సమాజం ఆవిర్భవించినప్పటి నుండి, అంటే సృష్టి ప్రారంభం నుండి, మన ఋషులు మనకు సదాచార పవిత్రతను గురించి ప్రబోధిస్తూ, ధార్మిక జీవన మార్గాన్ని అందించారు. అనేక దృష్టాంతాలు మరియు కథలతో, మన ఋషులు సదాచారము యొక్క మానవ విలువలు మరియు లాభాలను మనకు బోధించారు. సనాతన ధర్మము మనకు, చైతన్యము లేక ఆత్మ – పరమాత్మను మొత్తం సృష్టిలో మరియు మనలోనే చూడమని ప్రబోధిస్తున్నది. మొత్తం ప్రకృతిలో అనగా పర్వతాలలో, నదులలో, చెట్లలో మరియు ప్రకృతిలోని ప్రతి రేణువులో మనం దైవత్వాన్ని చూస్తాము. ప్రకృతి త్రిగుణాల నుండి ఉత్పన్నమైంది. సత్వ గుణం, రజోగుణం మరియు తమో గుణములను త్రిగుణములు అంటాము. పరమాత్మ ఈ త్రిగుణాలకు అతీతంగా ఉన్నాడు. పరమాత్మ ప్రకృతిని సృష్టిస్తుంది మరియు అదే సమయంలో ప్రకృతిలో ఉంటుంది. సూర్యుడు ఆకాశంలో ఉంటూనే వివిధ జలాలలో ప్రతిబింబిస్తాడు. మొత్తం సృష్టిలో ప్రాణశక్తి ఉంది. అన్ని జీవులకు తెలివితేటలు ఉన్నాయి, కానీ అది మానవులలో పరిపక్వతలో ఉంది. మానవ ఇంద్రియాలకు కనిపించే ప్రకృతిలోని ఇతర అంశాలకు లేని బుద్ధి, వివేకము, తెలివిని మానవులు కలిగి ఉన్నారు. కానీ మనిషికి “అరిష డ్వర్గాలు – కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద మరియు మాత్సర్యములు” అని పిలువబడే ఆరుగురు అంతర్గత శత్రువులు ఉన్నారు మరియు “అహంకారము మరియు మమకారము, నేను మరియు నాది”, అనేవి ఉన్నాయి. అహంకారము ‘నేను’ అనే భావన. పరమాత్మను తనలో మరియు ఇతరులలో, ప్రకృతిలో చూడడానికి వీటిని నియంత్రించాలి. ఒక వ్యక్తి తనలో ఈ శత్రువులను కలిగి ఉన్నంత కాలం, తనలోని ఆత్మను లేదా ప్రకృతిలోని ఆత్మ తత్త్వమును, పరమాత్మను గ్రహించలేడు. ఇంద్రియాలను, అరిషడ్వర్గాన్ని నియంత్రించి, రాగ ద్వేషాలు లేకుండా జీవించడం కోసమే మన నిరంతర ప్రయత్నం. “స్థిత ప్రజ్ఞత” అని పిలువబడే మనస్సు యొక్క సమతుల్యతతో జీవించడానికి మనం ప్రయత్నించాలి. మనం ప్రకృతిలో భాగమైనందున, మనతో సహా ప్రకృతిలో లోతుగా కనిపించే తత్త్వమును గ్రహించాలని మన మహర్షులు ప్రకటించారు. మనలోని ఆరుగురు శత్రువుల వల్ల ఏర్పడే రాగ, ద్వేషాల వల్ల చెడిపోయే మానవ సంబంధాలతో సహా ప్రకృతిని రక్షించాలని, ప్రకృతికి హాని చేయవద్దని వారు సలహా ఇచ్చారు. ఏ జీవిలోనైనా ప్రాణం లేనప్పుడు దానిని దహించడమో, పంచ భూతాలతో కలపడమో చేయాలి. దీన్ని గ్రహించాలంటే వృద్ధాప్యం వరకు ఆగకూడదు. మన సంస్కృతి, సనాతన ధర్మమును చిన్నప్పటి నుంచి ఆచరించాలని చెబుతోంది. కాబట్టి పుట్టినప్పటి నుండి మన కార్యకలాపాలన్నీ నిర్దిష్ట జీవన పద్ధతులతో, సంస్కారాలతో ముడిపడి ఉంటాయి. జాత కర్మ నుండి, ఉపనయనంతో సహా షోడశ సంస్కారాలు నిర్దిష్ట నియమాలు, విధులు, ధర్మంతో జరుగుతాయి. ఈ ఆలోచనలు చిన్నతనం నుండే పిల్లలలో ప్రకృతిపై సరైన అవగాహన కోసం ఉద్దేశించబడినాయి. ఉపనయన సంస్కారం జరిగిన తరువాత దానిని పాటించే విధానం మరియు నియమాలను పాటించకపోవడం వల్ల వటువుకు సరైన సదాచారము మరియు సాధన అందించబడవు. అలాంటప్పుడు ఈ సంస్కారాలను నిర్వహించడం డబ్బు వృధా చేసే విధులుగా మిగిలిపోతాయి. మరియు వటువుకు సరైన సంస్కారాన్ని ఇవ్వవు. అదే ఆడపిల్లలకు కూడా వర్తిస్తుంది. తప్పుడు దృక్కోణాల ప్రభావంతో, ఈ రోజుల్లో, ప్రజలు ఈ సదాచారాలు, సంస్కారాలకు దూరంగా ఉంటున్నారు మరియు వారి పిల్లలను నియమాలతో పెంచరు, కానీ వారి ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనల కోసం, ఫంక్షన్ల కోసం డబ్బు ఖర్చు చేస్తున్నారు. ఈ ఆడంబరాలు మరియు ప్రదర్శనలు మన ఆనందం మరియు సంతృప్తికి మాత్రమే పరిమితం చేయబడ్డాయి. అయితే ఆ ఉపనయనాది సంస్కారముల తరువాత నియమాలను అనుసరించని పిల్లవాడు ఆత్మవిశ్వాసం కలిగిన, మంచి విజయవంతమైన మరియు ధార్మిక మానవుడిగా మారడు. అభ్యాసం ప్రజలను పరిపూర్ణం చేస్తుంది. ఇది వయస్సుతో సంబంధం లేకుండా అందరికీ వర్తిస్తుంది. శాస్త్రాలనధ్యయనం చేయటం ద్వారా పొందిన జ్ఞానము, ఆచరిస్తే తప్ప పూర్ణత పొందదు.
“ఆచార్యాత్ పాదమాదత్తే
పాదం శిష్యః స్వ మేథయా ।
పాదం సబ్రహ్మచారిభ్యః
పాదం కాలక్రమేణ చ”!!
విద్యార్ధి జ్ఞానంలో ఒక భాగాన్ని గురువుల బోధనల నుండి, ఒక భాగాన్ని తన స్వంత తెలివితేటలు, అధ్యయనం మరియు ఆలోచనల ద్వారా నేర్చుకుంటాడు. సహాధ్యాయులతో చర్చించడం వలన ఒక భాగము మరియు అనుభవము, అభ్యాసము, సాధన ద్వారా కాలగమనంలో ఒక భాగము లభిస్తాయి. సదాచారాన్ని అనుసరించడం ద్వారా మాత్రమే ఈ జ్ఞానము పరిపూర్ణమైనది మరియు పూర్తి స్థాయి జ్ఞానము అవుతుంది. సదాచారము ఆరోగ్యము, దీర్ఘాయువు, శ్రేష్ఠమైన సంతానం, తేజస్సు, సంపద మరియు కీర్తిని కలిగిస్తుంది. మరియు సదాచారము చెడు లక్షణాలను నాశనం చేస్తుంది.
“ఆచారాత్ లభతే ఆయుః
ఆచారాదీప్సితాః ప్రజాః । ఆచారాత్ ధనమక్షయం ఆచారః హంత్యలక్షణం”!!
కాబట్టి తల్లిదండ్రులు, కుటుంబ పెద్దలు మరియు గురువులు అందరూ ఈ భావనలను అర్థం చేసుకోవాలి మరియు వారి బాధ్యతలను సరిగ్గా గ్రహించాలి. వారి పిల్లలకు బాల్యము నుండి సరైన సదాచారాన్ని అందించాలి, సదాచారాన్ని ఆచరింపజేస్తూ పెంచాలి. వ్యక్తుల వల్ల సమాజమేర్పడుతుంది. ప్రతి వ్యక్తి సదాచారి అయితే, సమాజం సదాచారవంత మవుతుంది. దేశము అంటే సమాజము. సమాజమంటే కుటుంబాలు. కుటుంబమంటే ఆ కుటుంబ సభ్యులు. ప్రతి వ్యక్తి సదాచార సంపన్నుడైతే దేశం మొత్తం సదాచారవంత మవుతుంది. కాబట్టి మానవజాతి అభివృద్ధి అనేది సదాచార వ్యక్తుల అభివృద్ధిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. కనుక ప్రతి వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను జాగ్రత్తగా సరి చూసుకోవాలి. “ప్రత్యహం పర్యవేక్షేత్ నరశ్చరితమాత్మనః !
కిం ను మే పశుభిస్తుల్యం? కిం ను మే సత్పురుషైరివ”!! ఒక వ్యక్తి తన ప్రవర్తనను ఎల్లప్పుడూ తనిఖీ చేసుకుంటూ ఉండాలి. సత్పురుషుడిలా ఉండాలా, లేక మృగంలా ఉండాలా ? అని తానే నిర్ణయించుకోవాలి.
స్వస్తి.
రచన : డా.ఎస్(టి) విశాలాక్షి. ఉపాధ్యక్షురాలు (సనాతన ధర్మం) వేద సంస్కృతి సమితి.